Το 1929 έχοντας αποτύχει την προηγούμενη χρονιά στις εξετάσεις πήρε το πτυχίο φιλοσοφίας. Η ίδια χρονιά στάθηκε αφορμή για να γνωρίσει την Σιμόν ντε Μποβουάρ με την οποία ανέπτυξε έναν ιδιόμορφο ερωτικό και πνευματικό δεσμό που συνεχίστηκε ως το τέλος της ζωής του. Στα πρώτα του βήματα ως διδάσκων μετακινήθηκε σε διαφορετικές πόλεις ενώ σημαντικό σταθμό αποτέλεσε το έτος 1937 οπότε μετατέθηκε στο Παρίσι σημειώνοντας την πρώτη του λογοτεχνική επιτυχία με τίτλο «Ναυτία».

Αυτή ήταν η απαρχή μιας τεράστιας λογοτεχνικής και φιλοσοφικής δράσης που συνεχίστηκε μέχρι το θάνατό του το 1980. Πέρα από σπουδαίος φιλόσοφος, υπήρξε πιστός εκπρόσωπος των φιλοσοφικών κινημάτων του υπαρξισμού και της φαινομενολογίας. Για την σημαντική λογοτεχνική του δράση τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1964,το οποίο ωστόσο αρνήθηκε να παραλάβει.

Αριστερών αντιλήψεων ο ίδιος και με έντονη πεποίθηση ότι ο καλλιτέχνης οφείλει να παίζει ενεργό ρόλο στην κοινωνία υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής των κομμουνιστικών κυβερνήσεων της εποχής. Το 1940 συνελήφθη από τα γερμανικά στρατεύματα και εγκλείστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης απ’ όπου κατάφερε να διαφύγει. Η επαναστατική του φύση, το βίωμα  μιας ταραχώδους εποχής και το διανοητικό του μεγαλείο σε συνδυασμό με την πίστη του στο κοινωνικό χρέος του καλλιτέχνη στάθηκαν η αιτία να αφήσει πίσω του ένα σπουδαίο έργο μιλώντας για τη ζωή, όπως αντιλαμβανόταν ότι έπρεπε να είναι απαλλαγμένη από τον ατομισμό.

πηγή:: wikipedia