Από την παιδική του ηλικία ο Μουρακάμι επηρεάστηκε βαθιά από την Δυτική κουλτούρα, ιδίως από τη δυτική μουσική και λογοτεχνία. Μεγάλωσε διαβάζοντας μια σειρά από έργα Αμερικάνων συγγραφέων όπως ο Κουρτ Βόνεγκατ (Kurt Vonnegut) και ο Ρίτσαρντ Μπρότιγκαν (Richard Brautigan) και συχνά ξεχωρίζει από άλλους Ιάπωνες συγγραφείς για τις δυτικές του επιρροές.

Ο Μουρακάμι σπούδασε θεατρικές τέχνες σε πανεπιστήμιο του Τόκυο. Η πρώτη του δουλειά ήταν σε ένα κατάστημα δίσκων. Λίγο πριν τελειώσει τις σπουδές του, άνοιξε ένα καφέ-τζαζ μπαρ στο Τόκυο με τη σύζυγο του Γιόκο. Το μπαρ ήταν υπό τη διεύθυνσή τους από το 1974 μέχρι το 1982. Πολλά από τα μυθιστορήματά του έχουν μουσικά θέματα και τίτλους που παραπέμπουν σε κλασσική μουσική (π.χ. Το Κουρδιστό Πουλί). Μερικά από τα μυθιστορήματά του έχουν τίτλους τραγουδιών ( π.χ. τα Dance, Dance, Dance, Νορβηγικό Δάσος (από το Norwegian Wood των Beatles, που αναφέρεται σε ξύλο - στα ελληνικά η λέξη Wood μεταφράστηκε δάσος) και South of the Border, West of the Sun). Είναι επίσης ενθουσιώδης μαραθωνοδρόμος. Έτρεξε τον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας ανάποδα το 1983, ως τμήμα των ταξιδιωτικών του εντυπώσεων για χάρη αντρικού ιαπωνικού περιοδικού.

Ο Μουρακάμι έγραψε το πρώτο του έργο όταν ήταν 29. Έχει πει ότι εμπνεύστηκε ξαφνικά και ανεξήγητα το πρώτο του μυθιστόρημα σε ένα στάδιο ενώ παρακολουθούσε έναν αγώνα μπέιζμπολ το 1978. Όταν τελείωσε το γράψιμό του, το έστειλε σε ένα λογοτεχνικό διαγωνισμό και κέρδισε το πρώτο βραβείο. Ακόμα και σε αυτό το πρώτο έργο του συναντά κανείς πολλά από τα βασικά στοιχεία της μετέπειτα ώριμης γραφής του: Δυτικοποιημένο στυλ, ιδιοσυγκρασιακό χιούμορ και συναισθηματική νοσταλγία. Η τεράστια επιτυχία του μυθιστορήματός του Νορβηγικό Ξύλο (1987) τον έκανε διάσημο στη χώρα του. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες σε Ασία, Ευρώπη και Αμερική. Ο ίδιος έχει μεταφράσει στα γιαπωνέζικα έργα των Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, Τρούμαν Καπότε, Τζον Ίρβινγκ και Ρέιμοντ Κάρβερ.

Το 2006 απέσπασε το Βραβείο Φραντς Κάφκα, ενώ το 2009 το Βραβείο Ιερουσαλήμ.