Οι ερευνητές αναφέρουν, ότι το κουτσομπολιό διαχωρίζει τους ανθρώπους από τα ζώα, καθώς βοηθά στη διαμόρφωση φιλικών δεσμών και την εκμάθηση σημαντικών πληροφοριών, για το ποιους μπορεί να εμπιστεύεται κανείς.

Ακόμη, όπως ισχυρίζεται ο καθηγητής εξελικτικής ψυχολογίας στο αγγλικό πανεπιστήμιο, Robin Dunbar, αυτή η ζωτική επικοινωνία θα μπορούσε να μας αποτρέψει ακόμη και από το να πεθάνουμε. Ο ίδιος πιστεύει ότι είναι «το πιο σημαντικό πράγμα που μας κρατά ζωντανούς».

Μιλώντας στην Telegraph ο καθηγητής σχολίασε: «Αυτό έχει τη μεγαλύτερη επίδραση από οτιδήποτε, πέρα από τη διακοπή του καπνίσματος. Το κοινωνικό μας δίκτυο έχει πολύ μεγάλη επίδραση στην ευτυχία και την ευημερία. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι πώς να διατηρήσουμε τα κοινωνικά μας δίκτυα. Η εξέλιξη της γλώσσας μάς επέτρεψε να διατηρήσουμε τα κοινωνικά μας δίκτυα, να παραμένουμε ενημερωμένοι και να λέμε ιστορίες, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για την κοινωνική συνοχή. Το κουτσομπολιό δεν είναι τίποτε άλλο από την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους και την ενημέρωσή μας για τον κοινωνικό κόσμο που μας περιβάλλει. Επομένως, το κουτσομπολιό είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους».

«Η χρήση του κουτσομπολιού με αρνητικό τρόπο δεν εμφανίστηκε παρά μόνο το 18ο αιώνα» πρόσθεσε ο ίδιος.

Οι ειδικοί εκτιμούν, ότι καθώς εξελισσόταν η γλώσσα επέτρεψε στους ανθρώπους να επικοινωνούν καλύτερα και να περνούν χρήσιμες πληροφορίες στις επόμενες γενιές, επιτρέποντάς τους να ζουν σε μεγαλύτερες ομάδες.

Ο Yuval Noah Harari, καθηγητής ιστορίας στο εβραϊκό πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ εξήγησε ακόμη στην εφημερίδα: «Οι νέες γλωσσικές δεξιότητες που απέκτησαν οι σύγχρονοι άνθρωποι πριν από 70 εκατ. χρόνια περίπου τούς επέτρεψαν να κουτσομπολεύουν με τις ώρες χωρίς τελειωμό. Οι αξιόπιστες πληροφορίες για το ποιον μπορούσε να εμπιστευτεί κανείς σήμαιναν, ότι οι μικρές ομάδες μπορούσαν να επεκταθούν σε μεγαλύτερες. Είναι κάτι που γίνεται φυσικά και φαίνεται σαν οι γλώσσες να εξελίχθηκαν για ακριβώς αυτό το σκοπό».

Ο ίδιος κατέληξε λέγοντας ότι οι πρώτοι «κουτσομπόληδες» ήταν στην πραγματικότητα οι πρώτοι δημοσιογράφοι, καθώς βοηθούσαν στην ενημέρωση των άλλων για το ποιους να αποφεύγουν και ποιους να εμπιστεύονται.