Tα τελευταία εκατό χρόνια, κράτη και οι επιχειρήσεις αναζητούσαν τρόπους αντιμετώπισης των καταστροφικών επιδράσεων μιας ύφεσης, μέσω οικονομικών και νομισματικών μέτρων σε εθνικό επίπεδο. Το ίδιο συνέβαινε και στο επιχειρηματικό επίπεδο.

Τα αποτελέσματα, μέχρι στιγμής, όχι μόνο δεν είναι εντυπωσιακά στην καλύτερη περίπτωση, αλλά κάποιες φορές αποδεικνύονται καταστροφικά. Ο κόσμος σήμερα αντιμετωπίζει την χειρότερη οικονομική κρίση από την εποχή της μεγάλης ύφεσης, αντίστοιχη με μια τεράστια πυρκαγιά που απειλεί ένα δάσος και τους ανθρώπους που ζουν γύρω από αυτό. Στην Ελλάδα έχουμε πλέον ιδία πείρα από τέτοιες καταστάσεις. Αλλά και στις ΗΠΑ, σε εταιρικό επίπεδο, πτωχεύουν περίπου τρακόσες εμπορικές επιχειρήσεις την ημέρα.

Όπως γνωρίζουμε, τα προβλήματα που ενδέχεται να επιδράσουν καταστροφικά στο μέλλον, είναι ο αυξανόμενος υπερπληθυσμός του πλανήτη και η μείωση του φυσικού πλούτου και των πηγών του. Αλλά και η οικονομική ύφεση αναδεικνύεται σε μείζον πρόβλημα για το μέλλον του πλανήτη. Υπάρχει, άραγε κάτι που θα μπορούσαμε να διδαχτούμε από την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, όπως είναι οι πυρκαγιές, όσον αφορά την επιβίωση μας από την ύφεση;

Αναφερόμενος στο θέμα αυτό, ο Adam Werbach, σε άρθρο του στο Harvard Business Review, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να αφήνουν τις οικονομίες των χωρών τους να κάνουν μικρές «βουτιές» συχνά, αντί να επιτρέπουν την συσσώρευση όρων που μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες κρίσης και να οδηγήσουν σε βαθύτερη ύφεση.

Οι δε επιχειρήσεις χρειάζεται να επαγρυπνούν και να αντιμετωπίζουν τις υπάρχουσες απειλές, αντί να προσπαθούν να τις καταπνίγουν όταν γιγαντώνονται. Δηλαδή, αντί να ξοδεύουν χρήμα και προσπάθεια για να σταματήσουν τη «φωτιά», αλλάζοντας τις απαιτήσεις των καταναλωτών, να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν νέα προϊόντα που θα προπορεύονται των αναγκών των καταναλωτών, για να βγουν κερδισμένες σε ένα νέο υγιές περιβάλλον.

Πηγή: reporter.gr