Ο καθηγητής της επιστήμης των υπολογιστών Μοσέ Βάρντι του Πανεπιστημίου Ράις προέβλεψε ότι «πλησιάζουμε σε μια εποχή, που οι μηχανές θα είναι σε θέση να ξεπεράσουν τους ανθρώπους σχεδόν σε οποιαδήποτε δουλειά. Είναι ανάγκη η κοινωνία να συζητήσει σοβαρά το ερώτημα: Αν συμβεί αυτό, τότε οι άνθρωποι τι θα κάνουν;»

Όπως είπε, προκύπτει αναπότρεπτα το ευρύτερο ερώτημα «αν η τεχνολογία που αναπτύσσουμε, τελικά ωφελεί την ανθρωπότητα». Τόνισε ότι οι εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη εξαφανίζουν συνεχώς θέσεις εργασίας ιδίως της μεσαίας τάξης και διευρύνουν τις εισοδηματικές ανισότητες.

Οι εργαζόμενοι με μεγάλη εξειδίκευση (γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι κ.α.) θα είναι κάπως πιο προστατευμένοι από την αυτοματοποίηση, όπως επίσης θα είναι -σε ένα βαθμό- και αυτοί χωρίς εξειδίκευση, επειδή είναι τόσο κακοπληρωμένοι, που δεν συμφέρει τις εταιρείες να πληρώσουν τον κόστος της αυτοματοποίησης αυτών των θέσεων εργασίας.

Ο Βάρντι, που είναι μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικής, της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, ενώ διευθύνει το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Rice, προειδοποίησε ότι οι εξελίξεις αυτές θα έχουν «τεράστιες πολιτικές συνέπειες», καθώς θα αυξάνει η ανεργία και θα «βαλτώνουν» οι μισθοί της μεσαίας τάξης.

Εξέφρασε, επίσης, την αμφιβολία του αν οι άνθρωποι θα είναι πραγματικά ευτυχισμένοι, ακόμη και αν τελικά, χάρη στην αυτοματοποίηση, γινόταν πραγματικότητα το παλαιό όνειρο μιας ζωής γεμάτης ελεύθερο χρόνο και αναψυχή - κάτι στο οποίο, μεταξύ άλλων, έλπιζε ο μεγάλος οικονομολόγος Τζον Μέϊναρντ Κέινς, ο οποίος φανταζόταν ότι κάποια μέρα οι άνθρωποι θα δούλευαν λίγες μόνο ώρες την εβδομάδα και οι μηχανές θα έκαναν τα υπόλοιπα. Μία παρόμοια ουτοπία αναμένει και ο ρομποτιστής Ray Kurzweil, νυν επικεφαλής τεχνολογίας της Google.

«Η εργασία είναι ουσιώδης για την ανθρώπινη ευτυχία» τόνισε ο Βάρντι και πρόσθεσε ότι, σε αυτή την περίπτωση, «η ανθρωπότητα θα έλθει αντιμέτωπη με την μεγαλύτερη από όλες τις προκλήσεις της, την υπαρξιακή: να βρει νόημα σε μια ζωή χωρίς δουλειά».