Τα αποτελέσματα έδειξαν πως στο άκουσμα του εν λόγω τραγουδιού, μειώθηκε κατά 65% το άγχος των συμμετεχόντων ενώ τα επίπεδα ηρεμίας τους αυξήθηκαν κατά 35%.

Επιπρόσθετα το τραγούδι καταγράφηκε ως 11% πιο χαλαρωτικό από οποιοδήποτε άλλο τραγούδι ακούστηκε κατά την έρευνα.

Σύμφωνα με τη Lyz Cooper, ιδρυτή της ακαδημίας, o ρυθμός, η μελωδία και τα ηχοχρώματα του τραγουδιού είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να συμβάλλουν στο μέγιστο όσον αφορά στη βελτίωση του νευρικού συστήματος. «Ο ρυθμός αυτός είναι ιδανικός για να συγχρονίσει την καρδιά και τα εγκεφαλικά κύματα. Ενώ το ακούμε, ο καρδιακός μας ρυθμός αρχίζει σταδιακά να ταιριάζει με τον ρυθμό του κομματιού. Η πτώση του καρδιακού ρυθμού οδηγεί επίσης σε πτώση της αρτηριακής μας πίεσης. Τα αρμονικά διαστήματα του κομματιού δημιουργούν ευφορία και άνεση και η απουσία συμβατικής μελωδίας κάνουν τον εγκέφαλο να ηρεμεί αφού δεν μπαίνει αυτόματα στη διαδικασία να προβλέψει τι μουσικό σχήμα θα ακολουθήσει μετά».

Οι ρυθμοί του ανθρώπου

- Ο άνθρωπος μπορεί να αναγνωρίσει ρυθμούς που διακυμαίνονται από 40 έως 250 bpm. Αν ο ρυθμός επιβραδύνει κάτω από 40 bpm, μπορεί να μην είναι σε θέση να προσδιορίσει ή να θυμηθεί ένα ευδιάκριτο μοτίβο παλμών.

Εάν πάλι ο ρυθμός επιταχύνει πλέον των 250 bpm, αντιλαμβάνεται τις επαναλήψεις των παλμών σαν ένα συνεχή τόνο.

- Η καρδιά ενός υγιούς ατόμου σε ήρεμη κατάσταση χτυπάει κατα μέσο όρο 60-75 φορές το λεπτό γι αυτό και το “Wheightless” βοηθά στο αίσθημα της χαλάρωσης.

- Το 2002, για την εργασία του για το 7ο Διεθνές Συνέδριο για την Μουσική Αντίληψη και Νόηση, ο μουσικολόγος και συνεργάτης στο Τμήμα Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Γάνδης, Dirk Moelants, διεξήγαγε έρευνα κατά την οποία οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να χειροκροτήσουν, να χτυπήσουν τα δαχτυλά τους ή να χτυπήσουν τα πόδια τους με τον δικό τους αβίαστο ρυθμό. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως ο αυθόρμητος ρυθμός των συμμετεχόντων ήταν περίπου 120 bpm. Χαρακτήρισε λοιπόν τον ρυθμό 120 bpm ως μέρος της βιολογίας του ανθρώπου.

- Το 2011 οι σπουδαστές στο Rutgers Graduate School of Communication & Information, Shaun Ellis και Tom Engelhardt θέλησαν να αποκωδικοποιήσουν τα μυστικά της επιτυχίας ενός τραγουδιού με την εργασία τους “οπτικοποιώντας ένα hit”. Δημιούργησαν μια βάση δεδομένων με τραγούδια από τις λίστες των κορυφαίων κομματιών από το 1960 έως το 2010 και συμπέραναν πως στην πλειοψηφία τους ο ρυθμός των επιτυχιών αιωρείται ανάμεσα στα 117 και 122 bpm.

- Τη δεκαετία του ’90, οι Lise Gagnon και Isabelle Πέρετζ του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ πραγματοποίησαν έρευνα κατα την οποία οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους σχετικά με διάφορα μουσικά κομμάτια στα οποία ένα μόνο χαρακτηριστικό - τόνος, συχνότητα, ρυθμός - είχε αλλάξει. Συμπέραναν πως ο ρυθμός ήταν το χαρακτηριστικό εκείνο που επηρέασε τα συναισθήματά τους περισσότερο από κάθε άλλο.

Τα δέκα πιο χαλαρωτικά τραγούδια σύμφωνα με την ίδια έρευνα είναι τα εξής:

1. Marconi Union – Weightless
2. Airstream – Electra
3. DJ Shah – Mellomaniac (Chill Out Mix)
4. Enya – Watermark
5. Coldplay – Strawberry Swing
6. Barcelona – Please Don't Go
7. All Saints – Pure Shores
8. Adelev Someone Like You
9. Mozart – Canzonetta Sull'aria
10. Cafe Del Mar – We Can Fly

Συμπέρασμα: Αργός ή γρήγορος, ο ρυθμός είναι βαθειά ριζωμένος στην φύση του ανθρώπου.

Με στοιχεία από:
https://sites.google.com/site/visualizingahit/
http://www.sonicscoop.com/2014/06/19/the-resonant-human-the-science-of-how-tempo-affects-us/
http://www.britishacademyofsoundtherapy.com