Όλα ξεκίνησαν το 1974, όταν ο Ισλανδός καθηγητής Ιστορίας Sigurður Hjartarson δέχτηκε ένα πραγματικά πρωτότυπο δώρο-έκπληξη.
Ένα πέος ταύρου, σταλμένο από έναν φίλο του. Ο μάλλον όχι σεμνότυφος καθηγητής εκτίμησε δεόντως το αστείο δώρο. Οι υπόλοιποι φίλοι του εμπνεύστηκαν και η ασυνήθιστη αποστολή μορίων στον καθηγητή έγινε συνήθεια, τα δώρα έγιναν συλλογή και η συλλογή στεγάστηκε στο μουσείο.

Σχετικά με τα ανθρώπινα γεννητικά όργανα σημειώνεται ότι πρόκειται για μόρια δωρητών που είχαν υπογράψει εγγράφως στον Hjartarson ότι του παραχωρούν το όργανό τους μετά θάνατον, ενώ ο εκκεντρικός καθηγητής συλλέκτης δηλώνει πως “το ανθρώπινο μόριο στο βαθύ γήρας συρρικνώνεται σε απίστευτο βαθμό. Αν κάποιος καταφέρει να πεθάνει υπερήλικoς κι από φυσικά αίτια, το μόριο του είναι σχεδόν αδύνατο να αποκοπεί λόγω της συρρίκνωσης και της χαλάρωσης των ιστών, πράγμα που δεν το καθιστά ένα αξιοπρεπές έκθεμα, αντάξιο της μεγαλειώδους συλλογής του."

Το μουσείο διαθέτει και πωλητήριο. Μάλιστα…