Πέραν των επισήμων δεικτών που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της Ισοτιμίας Αγοραστικών Δυνάμεων, υπάρχει κι ένας άλλος δείκτης, όχι και τόσο επίσημος αλλά αρκετά χρήσιμος. Ο δείκτης Big Mac. 

Ο εκλαϊκεύμενος δείκτης Big Mac, απλοποιεί τις έννοιες και τις κάνει προσιτές στο ευρύ κοινό. Δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1986 από το οικονομικό περιοδικό The Economist, με σκοπό την μετρήση της αγοραστικής δύναμης μεταξύ δύο νομισμάτων βάσει ενός πολύ γνωστού και κοινού προϊόντος, που διατίθεται σε όλες τις χώρες και του οποίου η τελική τιμή παρακολουθείται εύκολα και περιλαμβάνει όλους τους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν ή να διαμορφώσουν την τιμή ενός προϊόντος. 

Έκτοτε, ο δείκτης Big Mac ανακοινωνέται ετησίως από το Economist, ενώ υπάρχουν και διάφορες παραλλαγές του δείκτη, όπως, πόσες ώρες εργασίας χρειάζεται κάποιος για να αγοράσει ένα Big Mac ή πόσα Big Mac μπορεί να αγοράσει κάποιος με το ωρομίσθιό του, σε διάφορες χώρες του κόσμου.

Παραθέτουμε το γράφημα με τα προσαρμοσμένα στοιχεία του 2016, που δείχνει πόσα Big Mac μπορεί να αγοράσει ένας Ευρωπαίος με το ωρομίσθιο του κατώτερου μισθού.

Και το γράφημα που δείχνει πόσα λεπτά έπρεπε να εργαστεί κάποιος το 2015 ώστε να αγοράσει ένα Big Mac.

Σημειώνεται ότι ο συγκεκριμένος δείκτης δεν υπολογίζει διάφορους άλλους μακροοικονομικούς δείκτες και ότι πλέον, κυκλοφορούν και άλλοι παρόμοιοι εκλαϊκευμένοι δείκτες όπως για παράδειγμα ο δείκτης iPhone, που χρησιμοποιεί ως μέτρο σύγκρισης το κόστος του τηλεφώνου και παλαιότερα (2007) ο δείκτης iPod.