Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η Ινδία ήταν ένας από τους πιο προηγμένους πολιτισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν εξαιρετικά πλούσια από οικονομική άποψη. Η γεωργία τους ήταν ένα από τα καλύτερα συστήματα στον κόσμο και οι διαδρομές εξαγωγής των προϊόντων της βοήθησαν να γίνει μια πολύ γνωστή γη. Επίσης, ήταν μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κοινωνίες όσον αφορά την πολιτιστική κληρονομιά. Ωστόσο, ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα σχετικά με αυτή την ακριβή στιγμή στην ιστορία της Ινδίας ήταν η αντίληψή των ανθρώπων της για τη σεξουαλικότητα και την ανοιχτόμυαλη αντίληψή τους για τα πάθη τους  στην καθημερινότητα τους.

Αυτό δεν θα μπορούσε παρά να είναι εκπληκτικό, αφού ήταν η κουλτούρα που δημιούργησε επίσης το γνωστό Kama-sutra, ένα βιβλίο όπου αντανακλούσαν ότι για τους Ινδούς, η σεξουαλικότητα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά τάγματα  της ζωής. Σήμερα όμως πρόκειται να μιλήσουμε για μία από τις καλύτερες παραστάσεις της αντίληψής τους για το σεξ και τη συνάφεια που είχε στην πνευματική και σωματική τους ζωή: το εκπληκτικό σύνολο των ναών του Khajuraho. Ο Μαχάτμα Γκάντι πίστευε ότι είναι άσεμνα και ενοχλητικά μνημεία που απογοήτευαν την ινδική κουλτούρα.

Σήμερα, οι ναοί Khajuraho είναι ένα από τα μνημεία  Παγκόσμιας Κληρονομιάς και το δεύτερο πιο γνωστό μνημείο  στην Ινδία μετά το Taj Mahal. Κάθε χρόνο, ο τόπος αυτός τραβάει την προσοχή εκατομμυρίων επισκεπτών  που γοητεύονται από το μεγαλείο των υπόλοιπων 25 ναών, γεμάτους με κοσμήματα και γλυπτά ανδρών και γυναικών σε ερωτικές και μερικές φορές σεξουαλικές φάσεις. Λοιπόν, τώρα ξέρουμε γιατί ο Γκάντι ήταν τόσο απογοητευμένος από αυτά τα κτίρια και ακόμη γιατί ήθελε να τα καταστρέψει. Οι 85 ναοί, που βρίσκονται στην πολιτεία της Madhya Pradesh στην κεντρική Ινδία, χτίστηκαν από τη βασιλική δυναστεία Chandela. Οι ναοί είναι αφιερωμένοι στις θεότητες Shiva και Vishnu, καθώς και στους Tirthankaras, πνευματικούς δασκάλους του Jainism. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι άνθρωποι ήταν κυρίως αφιερωμένοι τόσο στον Ινδουισμό όσο και στον Ζαϊνισμό, γεγονός που δείχνει ότι εκείνη την εποχή ήταν σύνηθες να συνυπάρχουν διαφορετικές παραδόσεις.

Αυτό το σύνολο των ναών των 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων χτίστηκε κατά τη χρυσή εποχή της Κεντρικής Ινδίας. Το πιο εκπληκτικό όμως γι 'αυτούς δεν είναι η μεγαλοπρέπεια των περίπλοκων γλυπτών τους, ούτε η σκληρή δουλειά και ο χρόνος που αφιερώθηκε στην κατασκευή τους (ο κάθε ναός χρειάστηκε περίπου 25 χρόνια για να τελειώσει), αλλά ό, τι αντιπροσωπεύουν: την ομαλοποίηση της σεξουαλικότητας και διαφορετικές εκδηλώσεις αγάπης που όλα τα πλάσματα του κόσμου είναι ικανά να βιώσουν. Τα γλυπτά δείχνουν θεότητες, άντρες, γυναίκες ακόμη και ζώα που παραδίδονται στις πιο οικείες επιθυμίες τους για να μας δείξουν ότι η αγάπη και το σεξ είναι μόνο μέρος του ποιοι είμαστε και δεν πρέπει να είναι ταμπού αλλά κάτι τόσο φυσικό όσο η αναπνοή ή το φαγητό.