Διάφορες στρατηγικές έχουν αναπτυχθεί για να βοηθήσουν στην πρόληψη και στην θεραπεία της παχυσαρκίας. Οι δίαιτες πολύ χαμηλών θερμίδων, 800 ή και λιγότερων θερμίδων, παρ’ ότι έχουν συσχετισθεί με γρήγορη απώλεια βάρους, είναι αμφίβολες στο κατά πόσον αυτή η απώλεια μπορεί να συντηρηθεί στο μέλλον.

Εξάλλου, έρευνες έχουν διαπιστώσει γρήγορη απώλεια αλλά και γρήγορη επανάκτηση του χαμένου βάρους σε δίαιτες των 800 θερμίδων συγκριτικά με δίαιτες των 800-1200 θερμίδων.

Σε μία πρόσφατη έρευνα, μελετήθηκε το κατά πόσο μία γρήγορη (5 εβδομάδων) ή αργή απώλεια βάρους (15 εβδομάδων) επιδρά στην σύσταση του σώματος. Διαπιστώθηκε πως ενώ και οι δυο ομάδες έχασαν το ίδιο βάρος (6 περίπου κιλά) η αργή απώλεια βάρους σχετίσθηκε με αυξημένη απώλεια λίπους, ειδικότερα στην περιοχή του κορμού, και συντήρηση του μυικού ιστού συγκριτικά με την ομάδα γρήγορης απώλειας βάρους.

Επίσης, όσοι είχαν αργή απώλεια βάρους παρουσίασαν μεγαλύτερη μείωση των τριγλυκεριδίων και της αρτηριακής πίεσης, σε σχέση με την ομάδα γρήγορης απώλειας βάρους.

Υπενθυμίζεται πως οι δίαιτες πολύ χαμηλών θερμίδων οδηγούν σε «καταστολή» του βασικού μεταβολισμού και ενδέχεται να συμβάλουν στη μελλοντική αύξηση του σωματικού βάρους . Επομένως, ένα διατροφικό μη στερητικό πλάνο, στο πλαίσιο της Μεσογειακής διατροφής, προσαρμοσμένο στις ατομικές ανάγκες και τις προτιμήσεις μας, μπορεί να βοηθήσει στην αργή και σταθερή απώλεια βάρους, βοηθώντας στην πρόληψη και θεραπεία της παχυσαρκίας.