Τα παραπάνω τονίστηκαν σε ημερίδα που διοργάνωσε ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Πειραιά με το Ειδικό Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιά «Μεταξά».
Όπως τόνισε ο επίκουρος καθηγητής Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Λάμπρος Γκουτζάνης, ο καρκίνος του στόματος αποτελεί σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας, λόγω της συχνότητάς του και λόγω του χαμηλού ποσοστού επιβίωσης των ασθενών.
Παρά την εξέλιξη των θεραπευτικών προσεγγίσεων, το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης για τους ασθενείς με καρκίνο στο στόμα ανέρχεται στο 81,9%, αλλά πέφτει στο 46,4% για τους ασθενείς με επέκταση της νόσου στους επιχώριους λεμφαδένες και στο 21,1% γι’ αυτούς που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο.
«Δυστυχώς, μόλις το 31% των καρκινωμάτων του στόματος διαγιγνώσκεται σε αρχικό στάδιο» επισήμανε ο κ. Γκουτζάνης.
Παράγοντες κινδύνου
Όπως αναφέρθηκε στην ημερίδα, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του στόματος αποτελεί το πιο συχνό κακόηθες νεόπλασμα της στοματικής κοιλότητας, σε ποσοστό περίπου 90% και συνηθέστερη θέση εντόπισης τη γλώσσα.
Συμπτώματα
80% των περιστατικών καρκίνο του στόματος έχουν ως σύμπτωμα ένα έλκος ή εξόγκωμα στο στόμα που δεν επουλώνεται. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν επίμονη ενόχληση στο στόμα, μια λευκή ή κόκκινη κηλίδα στο στόμα ή στο φάρυγγα, δυσκολία ή πόνος κατά τη μάσηση ή την κατάποση, ασυνήθιστη αιμορραγία ή μούδιασμα, απώλεια δοντιών χωρίς εμφανή αιτία, δυσκολία στην κίνηση της γνάθου, απώλεια βάρους.
Οι ειδικοί κατά τη διάρκεια της ημερίδας έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας πως στοματικές βλάβες που επιμένουν και εγείρουν ισχυρό βαθμό υποψίας για κακοήθεια, πρέπει να παραπέμπονται για περαιτέρω εκτίμηση, εργαστηριακό έλεγχο και βιοψία. Όσο για βλάβες που φαίνονται αρχικά αθώες, θα πρέπει να παρακολουθούνται για 2-3 εβδομάδες και εάν συνεχίζουν να είναι παρούσες, να παραπέμπονται για περαιτέρω έλεγχο.
Καθοριστική η συνεργασία ογκολόγου – οδοντιάτρου
Στη διάρκεια της ημερίδας, τονίστηκε η σημασία συνεργασίας των δύο ειδικοτήτων για την διαχείριση της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου.
Όπως αναφέρθηκε, εκτός της παρακολούθησης του ασθενή για όσο διαρκεί η θεραπεία, οι οδοντίατροι μπορούν να συνεισφέρουν στον έλεγχο των υποτροπών αλλά και στην πρώιμη διάγνωση.
Οι οδοντίατροι μπορούν να αναγνωρίσουν τους ασθενείς που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο, να τους ενημερώσουν για τους παράγοντες κινδύνου και να τους ενθαρρύνουν για τακτικό έλεγχο.
Το Νοσοκομείο Μεταξά δεν διαθέτει οδοντίατρο και δρομολογείται η συνεργασία με τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Πειραιά, για τη σωστή αντιμετώπιση των ογκολογικών ασθενών.