Mετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης, το κλασσικό αριστούργημα «Το Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη σε σκηνοθεσία Πέρη Μιχαηλίδηεπανέρχεται από τις 2 Μαΐου και για λίγες μόνο παραστάσεις
στη σκηνή του Faust!
Τους δύο εμβληματικούς ήρωες του έργου ερμηνεύουν ο Φίλιππος Σοφιανόςκαι ο Πέρης Μιχαηλίδης.
Το έργο του Κεχαΐδη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το 1972 μαζί με «Τη Βέρα» σε σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν και είναι το κλασσικό δίπτυχο που καθόρισε το νεοελληνικό θέατρο. Όπως έγραψε ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος, με αφορμή αυτό το έργο:
«Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε νεοελληνικό θέατρο πρέπει να ξεκινήσουμε από εκεί που έφτασε ο Κεχαΐδης».
Υπόθεση:
Η ιστορία είναι απλή. Δύο μεσήλικες, αντιπροσωπευτικοί τύποι της νεοελληνικής πραγματικότητας, προσπαθούν να σκαρώσουν ένα «σχέδιο» που θα τους βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο
και θα τους δώσει τα φόντα για μια καλύτερη ζωή.
Η συζήτηση για το περιβόητο «σχέδιο» διαδραματίζεται στη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι με ξεκαρδιστικούς διαλόγους από πρόσωπα οικεία, αναγνωρίσιμα, που πασχίζουν να «πιάσουν την καλή»
για να βγουν από την καθημερινή μιζέρια.
Οι ήρωες του Κεχαΐδη, Φώντας και Κόλιας, είναι πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδας που ζουν μέσα στις αυταπάτες του παρελθόντος τρέφοντας μάταιες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Άνθρωποι που πασχίζουν να βγουν από το περιθώριο ζουν και ονειρεύονται το μεγάλο «κόλπο» που θα τους οδηγήσει στην οικονομική και κοινωνική καταξίωση.
Ένα έργο με αναφορές στη σημερινή Ελλάδα και πάντα επίκαιρο.
Σκηνοθετικό σημείωμα:
«Το κλασσικό αυτό έργο με τη ρεαλιστική γραφή και την εξαιρετική πλοκή αποτελεί πάντα μια μεγάλη πρόκληση. Ο Κεχαΐδης γράφει: “αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω για τον λαϊκό Έλληνα γενικά. Για τις χαρές και τις πίκρες του, για τα προβλήματά του, καθώς και την προσπάθειά του να βγει από το κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο. Και πιο πέρα για τη σπαραχτική αισιοδοξία του πώς, αν πάρει το δρόμο της πρωτεύουσας ή της ξενιτιάς, θα δημιουργήσει μια καλύτερη ζωή. Για τον Έλληνα που δεν έχει συνειδητοποιήσει την κατάστασή του και τη θέση του μέσα στον κοινωνικό του περίγυρο και προσπαθεί να δώσει λύση στα προβλήματά του με τη «φυγή»”. Τα λόγια αυτά του συγγραφέα συναντούν και τη σκηνοθεσία που αφήνει απλά το έργο να αναπνεύσει σκηνικά, χωρίς πρόσθετες παρεμβάσεις τόσο στο κείμενο όσο και στο ύφος των ηρώων. Η παράσταση με δύο ήρωες ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό μοιάζει με τη γελοιογραφία της σημερινής Ελλάδας».
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Πέρης Μιχαηλίδης
Παίζουν: Φίλιππος Σοφιανός, Πέρης Μιχαηλίδης
Φωτογράφιση : Κατερίνα Αρβανίτη
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Κάθε Τέταρτη & Πέμπτη
Πρεμιέρα: Πέμπτη 2 Μαΐου
8 & 9 Μαΐου 21:00
15 & 16 Μαΐου 21:00
22 & 23 Μαΐου 21:00
29 & 30 Μαΐου 21:00
Γενική Είσοδος: 10 ευρώ
Διάρκεια: 60 λεπτά
Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr
& από τα ταμεία του θεάτρου: Faust, Αθηναϊδος 12 & Καλαμιώτου 11
Τ. κρατήσεων: 2103234095
ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
του Фёдор Достоевский μια παράσταση των
GINGER CREEPERS THEATER BAND
Από 3 Μαΐου έως 1 Ιουνίου
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο 21:00
Ο Ρασκόλνικοβ, φοιτητής της Νομικής στην Αγία Πετρούπολη διαπράττει τον φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και εξ' αμελείας και αυτόν της αδελφής της. Ο Ρασκόλνικοβ νιώθει μια βαθιά θέληση να ξεπεράσει τον εαυτό του και να υπερβεί τα όρια που του προβάλει η κοινωνία, με σκοπό να την αλλάξει. ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕ ΤΗ ΓΟΥΝΑ Το έργο είναι μια σύγχρονη θεατρική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Leopold von Sacher-Masoch's, Venus in Fur (1870), το οποίο αποτέλεσε σκάνδαλο όταν πρωτοδημοσιεύτηκε στην εποχή του. Το μυθιστόρημα του Masoch, είναι βασισμένο στον υπαρκτό πίνακα του ταλού ζωγράφου Βετσέλλιο Τιτσιάνο « Η Αφροδίτη με τον καθρέφτη» . Στον πίνακα απεικονίζεται η θεά Αφροδίτη να είναι ελαφριά καλυμμένη με μία γούνα μπροστά από ένα καθρέφτη τον οποίο κρατάνε δύο άγγελοι. ΣΠΟΥΔΕΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ Παράσταση της ομάδας του μετεκπαιδευτικού εργαστηρίου στο μουσικό υποκριτικό σύστημα MUSA (musical system of acting) ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ Μετά από 14 επιτυχημένες παραστάσεις τον χειμώνα του 2019 στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη, «Η Άδεια Παρένθεση» παρουσιάζεται στο θέατρο Faust για ένα ακόμη τετραήμερο. Μια αδικοχαμένη αγάπη δεκαπέντε αιώνων και κάτι. |