Το κλίμα καταλλαγής στη συνάντηση Μέρκελ- Τσίπρα, αποτυπώνεται στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς οικονομικού και γερμανικού τύπου, στα οποία πάντως, κοινή συνισταμένη είναι η απορία: καθώς η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει, προλαβαίνει η Ελλάδα μέχρι τις 9 Απριλίου να αποτρέψει ένα πιστωτικό γεγονός;

Μέχρι τότε, το οικονομικό επιτελείο, θα πρέπει να κάνει αγώνα δρόμου ώστε να βρει από θα πληρωθούν χονδρικά περί τα 3 δις ευρώ- τα 448 εκ. ευρώ της επόμενης δόσης προς το ΔΝΤ, αλλά και ένα ποσόν ύψους 2,4 ευρώ από τις λήξεις εντόκων γραμματίων.

Το πρόβλημα ρευστότητας παραμένει

Όσα διεμήνυσε πριν τη συνάντηση η κ. Μέρκελ περιόρισαν δραματικά τις όποιες προσδοκίες για έκτακτη χρηματοδότηση από την ΕΚΤ, υποχρεώνοντας τον πρωθυπουργό να δηλώσει ότι «θα ήταν οξύμωρο» να πήγαινε στο ραντεβού με σκοπό να ζητήσει χρήματα για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αλλά και η «οικοδέσποινα», ήταν απολύτως σαφής, όταν υπογράμμισε: «Πρέπει να σας πω ότι είμαι η καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και εκπροσωπώ ένα από τα 19 κράτη της Ευρωζώνης. Οι αποφάσεις σε σχέση με την ρευστότητα, ως προς το εάν είναι ορθό να ληφθούν κάποια μέτρα ή κάποια άλλα να μη ληφθούν είναι αποφάσεις που παίρνει το Eurogroup και οι Υπουργοί Οικονομικών, αφού δουν και ακούσουν την αποτίμηση των τριών θεσμών».

Είναι σημαντικό, λένε κυβερνητικοί κύκλοι, ότι η βάση της διαπραγμάτευσης μετατοπίστηκε από την αμιγώς τεχνοκρατική, σε περισσότερο πολιτική βάση. Όπως επίσης και ότι η εισαγωγική αναφορά Μέρκελ στην ανάγκη για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αφήνει ανοικτό το ύψος του πλεονάσματος.

Ωστόσο, οι δυσκολίες παραμένουν, καθώς οι δανειστές αξιώνουν πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, στις οποίες περιλαμβάνουν αποκρατικοποιήσεις, μέτρα για το ασφαλιστικό, αλλαγή στο καθεστώς ΦΠΑ και συγκεκριμένες ενέργειες για την είσπραξη 2 δις ευρώ.

Ασκήσεις ισορροπίας

Είναι αλήθεια, ότι κ. Τσίπρας στις δηλώσεις του προσπάθησε να ισορροπήσει, ξέροντας κατά βάθος ότι δεν μπορεί να τους ευχαριστήσει όλους μέσα στο κόμμα του και την κυβέρνηση.

Έθεσε πάντως το θέμα της Siemens, ζητώντας την δικαστική συνδρομή των γερμανικών αρχών προκειμένου να ξεκαθαρίσει το σκάνδαλο των μαύρων ταμείων, αλλά και των επανορθώσεων και του κατοχικού ταμείου, έστω κι αν στην περίπτωση αυτή έβαλε υποχρεωτικά, κάμποσο νερό στο κρασί του. Και αναγνώρισε ότι για τα σημερινά προβλήματα, υπάρχει σαφής ευθύνη της Ελλάδας, σπεύδοντας να πάρει αποστάσεις από ατυχείς δηλώσεις για το μεταναστευτικό και την δήμευση του Ινστιτούτου Γκαίτε στην Αθήνα.

Στο ίδιο πλαίσιο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, έχουν ιδιαίτερη σημασία οι αναφορές Τσίπρα ενώπιον της καγκελαρίου, ότι το μνημονιακό πρόγραμμα άφησε πίσω του κοινωνικές στάχτες, επισημαίνοντας ειδικότερα, ότι μετά από 5 χρόνια εφαρμογής του:

-Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%

-η ανεργία από το 12% το 2009 εκτοξεύθηκε στο 25% και ειδικά στους νέους βρίσκεται στο θηριώδες 60%

-το κοινωνικό κράτος έχει καταρρεύσει και 2 εκ. πολίτες είναι κάτω ή στα όρια της φτώχειας

-το δημόσιο χρέος από 127% του ΑΕΠ, έχει ανέβει σήμερα στο 175%

-Το εισόδημα των φτωχότερων στρωμάτων μειώθηκε κατά 86%, ενώ οι φόροι τους αυξήθηκαν κατά 337%. Αντίθετα το εισόδημα των πλουσίων μειώθηκε μόνο κατά 16%, ενώ οι φόροι τους αυξήθηκαν μόλις κατά 9%.

Προφανώς, όλα παραπέμπονται στη συνεδρίαση του επόμενου Eurogroup, όπου όμως, σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, η επιμονή της κ. Μέρκελ να βρεθεί λύση, ασκεί πιέσεις προς όλες τις κατευθύνσεις- και προς την κυβέρνηση, αλλά και προς τους "θεσμούς".

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τους ίδιους, οι συναντήσεις Τσίπρα, κινητοποίησαν και άλλες δυνάμεις, όπως τις ΗΠΑ οι οποίες διαμηνύουν ότι «είναι προς το καλύτερο συμφέρον των ΗΠΑ και της οικονομίας μας, αυτές οι διαφορές να επιλυθούν».