Ειδικότερα, ο Γενικός Δείκτης καταγράφει απώλειες 6,2% στις 472 μονάδες (μια ανάσα από τα χαμηλά του 2012), με τον τζίρο να ανέρχεται στα 41 εκατ. ευρώ και τον όγκο στα 110 εκατ. τεμάχια. Απώλειες 7,7% καταγράφει ο FTSE 25, στις 125 μονάδες, ενώ οτραπεζικός δείκτης καταγράφει απώλειες σχεδόν 20% στις 25,4 μονάδες, με το ενδεχόμενο ενός ακόμα reverse split για τον κλαδικό δείκτη να είναι ορθάνοιχτο προκειμένου να αποφευχθεί ο... μηδενισμός του και αυτό ένα χρόνο μετά την πρώτη προσαρμογή του δείκτη.

Πλέον, η… τύχη της αγοράς κρίνεται στα επίπεδα των 470 μονάδων που πρέπει να «αντέξουν», ειδάλλως, κατά τους αναλυτές, η αγορά κινδυνεύει να «δει» τις 450 ή τις 420-400 μονάδες και μετά… βλέπουμε.

Στο ταμπλό, η ALPHA BANK υποχωρεί 15%, απώλειες 20% σημειώνουν ΕΘΝΙΚΗ και ΠΕΙΡΑΙΩΣ, στο -25% είναι η EUROBANK. Έχουν αλλάξει χέρια σχεδόν 47 εκατ. τεμάχια στην ΕΤΕ, πάνω από 26 εκατ. στην ΠΕΙΡΑΙΩΣ, σχεδόν 13 εκατ. κομμάτια στην ALPHA BANK.

Σε αυτό το περιβάλλον, κομβικός είναι ο ρόλος άλλων blue chips ως αντιστάθμισμα στις τραπεζικές πιέσεις, αν και οι διαδικασίες stop loss και margin calls που ενεργοποιούνται «πληγώνουν» και τα εναλλακτικά βαριά χαρτιά. Απώλειες 5% παρατηρούνται στονΟΠΑΠ, στο -8% είναι η ΔΕΗ, με πτώση 1,5% κινείται ο ΟΤΕ και με -2,2% η Coca Cola HBC, οι πλέον δεικτοβαρείς μετοχές του «25άρη» δηλαδή πλην τραπεζών.

Με απώλειες κινούνται οι ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ (-5%), ΕΛΛΑΚΤΩΡ (-4,7%), ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (-7%), ΜΕΤΚΑ (-5%), ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ (-4%), Viohalco (-7%), ΕΧΑΕ (-7%), ΕΥΔΑΠ (-7%), ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (-3%) αλλά και οι ΤΙΤΑΝ, ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ, LAMDA, Grivalia, Aegean Airlines, FOLLI-FOLLIE, JUMBO κ.λπ.

Σε κάθε περίπτωση, επικρατεί μια πτωτική υπερβολή(;) στις τραπεζικές μετοχές. Ο κλάδος πιέζεται από τα δικά του ανοιχτά μέτωπα («κόκκινα» δάνεια, ρευστότητα, κερδοφορία κ.λπ.), έχει να αντιμετωπίσει τις αβεβαιότητες που έχουν ανακύψει στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης-θεσμών, με συνέπεια την αντίστοιχη αναβίωση οικονομικού και πολιτικού ρίσκου. Άλλωστε, οι τιμές θυμίζουν την εποχή που οι επενδυτές αποτιμούσαν το ενδεχόμενο ενός Grexit αν και θεωρητικά οι εποχές έχουν αλλάξει.  

Την ίδια ώρα, πέρα από το δυσμενές εγχώριο πολιτικοοικονομικό κλίμα, δεν βοηθάει ούτε ο διεθνής παράγοντας. Όπου παρατηρείται τάση αποεπένδυσης από τον τραπεζικό κλάδο πανευρωπαϊκά καθώς διογκώνονται τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, αλλά και οι ανησυχίες για νέα stress test, πιθανές αμκ (με ενεργή την οδηγία bail in), κι ενώ τα μηνύματα από Κίνα και εμπορεύματα (π.χ. πετρέλαιο) μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. 
Στις τραπεζικές μετοχές ενδεχομένως παίζεται κι ένα παιχνίδι υποτιμητικής κερδοσκοπίας, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον κίνδυνο περαιτέρω απαξίωσης των εισηγμένων, κι ενώ παράλληλα διακινούνται σενάρια περί ρευστοποιήσεων από κατόχουςLME (ομολογιούχους που μετέτρεψαν ομολογίες σε μετοχές στις πρόσφατες αμκ).

Πλέον οι τράπεζες έχουν φτάσει να διαπραγματεύονται με P/BV στο 0,15 με 0,2, λες και… προεξοφλούν ότι θα χρειαστούν και νέα κεφάλαια όσο η κατάσταση συνεχίζεται με αυτούς τους ρυθμούς, σαν να αποτιμά η αγορά ότι έρχεται μια εσωτερική αναστάτωση. Σε κάθε περίπτωση, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα ως προς τις άμεσες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις επηρεάζουν πλέον κάθε επενδυτική κίνηση στο ελληνικό χρηματιστηριακό ταμπλό, με τις τράπεζες να δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις ως «καθρέφτης» της οικονομίας.

Γιώργος Παπακωνσταντίνου