Με επιστολή του προς την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας ζητά να ξεκαθαρίσει αν τα όσα διαμείβονται απηχούν επίσημες απόψεις, θέτει ζήτημα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας των αξιωματούχων του Ταμείου και επίσης ζητά να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι «η διαπραγματευτική διαδικασία θα παραμείνει σε τροχιά». 

Το Μαξίμου θεωρεί ότι εις βάρος της χώρας και της Ευρώπης «εξυφαίνονται παιχνίδια αποσταθεροποίησης» σε μια κρίσιμη συγκυρία και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη σύμπηξη κοινού μετώπου με την πλευρά των Ευρωπαίων δανειστών, με την προσδοκία ότι θα απομονωθεί το «κακό» ΔΝΤ και θα επικρατήσουν οι, κατά τι μετριοπαθέστερες προτάσεις των Βρυξελλών για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης. 

Π. Παυλόπουλος: Να φύγει απ΄ τη μέση το ΔΝΤ 

Είναι πρόδηλο ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πορεία ρήξης με το ΔΝΤ και δεν είναι τυχαίο, ότι στην τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Τσίπρα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο Π. Παυλόπουλος δίνοντας κορυφαίο πολιτικό συμβολισμό και μιλώντας «με τη φωνή της χώρας», πρόταξε την ανάγκη να αντικατασταθεί το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ESM. 

Κυβερνητικές πηγές, υποστηρίζουν, πως στις συνομιλίες που δημοσιεύθηκαν, τα στελέχη του ΔΝΤ: 

1. Αναφέρονται στην πρόκληση πιστωτικού γεγονότος με σκοπό να βρεθεί η χώρα σε οριακό σημείο ώστε να υποκύψει στις ακραίες θέσεις του ΔΝΤ. Χαρακτηρίζουν το πιστωτικό γεγονός με κυνικό τρόπο ως το μοναδικό κίνητρο για συμφωνία και μιλούν ευθέως για χρεοκοπία της χώρας. 

2. Συσχετίζουν την υπόθεση της Ελλάδας με το δημοψήφισμα για την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ρισκάροντας συνολική πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη. 

3. Διατυπώνουν την πρόθεση τους να απειλήσουν ακόμη και την Γερμανίδα καγκελάριο, κα Μέρκελ, αν δεν υποχωρήσει στο ζήτημα του χρέους, με σκοπό να την εξαναγκάσουν να προσχωρήσει στις θέσεις τους. 

Ένα ακόμα Μνημόνιο, ή εφαρμογή του παλιού; 

Στην πραγματικότητα, σημειώνουν ψύχραιμοι πολιτικοί παρατηρητές, το δίδυμο Τόμσεν- Βελκουλέσκου, εμφανίζεται να επιθυμεί, αφενός την παράταση της διαπραγμάτευσης προκειμένου η Ελλάδα να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και να συρθεί εξουθενωμένη ταμειακά, σε λήψη ακόμα πιο σκληρών μέτρων που συνιστούν οιονεί, ένα νέο Μνημόνιο. 

Αφετέρου, επιδιώκει να υποδείξει στην Γερμανία πως αν δεν δεχθεί τη δέσμη του ΔΝΤ, τότε είναι υποχρεωμένη να μειώσει το ελληνικό χρέος, με την απειλή μάλιστα ότι σε αυτήν την περίπτωση το Ταμείο θα αποχωρήσει από το Πρόγραμμα, γεγονός που θα απελευθερώσει ισχυρές πολιτικές πιέσεις στην πλευρά της κ. Μέρκελ. 

Οι πολιτικοί αρχηγοί του ευρωπαϊκού τόξου, τους οποίους ενημέρωσε ο πρωθυπουργός, ανέδειξαν στις δημόσιες δηλώσεις τους, το επιχείρημα ότι όπως προκύπτει από τις αποκαλυπτικές συνομιλίες, το Μαξίμου δεν διαπραγματεύεται μεθοδικά και με σαφή στρατηγική, αλλά, σπαταλά απερίσκεπτα τον χρόνο, μέχρι να εμφανιστούν οριακές καταστάσεις στην Οικονομία που θα «δικαιολογούσαν», οποιαδήποτε υποχώρηση. 

Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι ότι σε κάθε περίπτωση το πικρό ποτήρι των μέτρων είναι μπροστά στην κυβέρνηση και προφανώς είναι ελάχιστα ανακουφιστική η σκέψη, αν η δοσολογία θα είναι της Ουάσινγκτον ή των Βρυξελλών.