Είναι σαφές ότι οι τράπεζες επείγονται για την αντιμετώπιση των εταιρικών μη εξυπηρετούμενων εταιρικών δανείων, που ξεπερνούν τα 60 δισ. ευρώ. Εξ αυτών τα 40 δισ. αφορούν σε μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ άλλα 12 δισ. ευρώ είναι προβληματικά δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων άνω του 1 εκατ. ευρώ, που έχουν δοθεί από δύο ή και περισσότερες τράπεζες. Ειδικότερα, από τα 60 δισ. τα 11 δισ. αφορούν οφειλές 800 μεγάλων επιχειρήσεων (άνω των 250 εργαζομένων και με κύκλο εργασιών πάνω από 50 εκατ. ευρώ) και 28,5 δισ. ευρώ χρέη 6.000 μεσαίων επιχειρήσεων (με 50 - 249 εργαζόμενους και τζίρο έως 50 εκατ. ευρώ).

Κατά πληροφορίες της αγοράς, η μελέτη έχει τρία βασικά σκέλη. Το πρώτο αφορά στην αποτύπωση των προβλημάτων, που υπάρχουν στο νομικό και διαχειριστικό πλαίσιο. Το δεύτερο, αφορά σε προτάσεις για την περίμετρο των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων των μεγάλων επιχειρήσεων που θα πρέπει να αντιμετωπισθούν με κοινή δράση τραπεζών. Το τρίτο σκέλος αφορά στην κατάθεση συγκεκριμένης πρότασης για τον καλύτερο συντονισμό δράσης μεταξύ των πιστωτριών τραπεζών, ίσως μέσω ενός μόνιμου μηχανισμού δράσης από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, που θα συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα, θα συντονίζει την κοινή δράση και θα αποφασίζει ποιες επιχειρήσεις κρίνονται βιώσιμες και ποιες όχι, με καθαρά τραπεζικά κριτήρια. Ενδεχομένως η τράπεζα με το μεγαλύτερο «άνοιγμα» στα κοινοπρακτικά δάνεια θα αναλαμβάνει, ανά περίσταση, ως «επιβλέπουσα» των διαδικασιών.

Για όσες κρίνονται βιώσιμες, το κλαμπ των συστημικών θα καθορίζει τον τρόπο αναδιάρθρωσης των δανείων, στη λογική των μεσοπρόθεσμων λύσεων και με βάση τις ευχέρειες που παρέχει το νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο. Αν οι επιχειρήσεις δεν κρίνονται βιώσιμες ή οι τράπεζες που συμμετέχουν στο Μηχανισμό δεν συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης οι εταιρείες θα οδηγούνται σε εκκαθάριση.

Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες έχουν αναλάβει δράση σε επίπεδο «κόκκινων» δανείων μεσαίων επιχειρήσεων, προχωρώντας το τελευταίο διάστημα σε ελαφρύνσεις κεφαλαίου. Σύμφωνα με πληροφορίες της αγοράς, πρόκειται για ελαφρύνσεις κεφαλαίου της τάξεως του 10% σε επιχειρήσεις με δάνεια 30 – 50 εκατ. ευρώ, ενώ παράλληλα οι τράπεζες προχωρούν και σε αλλαγές του μάνατζμεντ των επιχειρήσεων.

Όσον αφορά στα μεγάλα δάνεια, οι τράπεζες θα αποφασίσουν «κουρέματα» οφειλών παράλληλα με τη ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης. Απώτερος στόχος είναι η εξυγίανση και συγκέντρωση των επιχειρηματικών κλάδων μέσω συγχωνεύσεων.

Προκειμένου να προχωρήσουν οι αναδιαρθρώσεις των μεγάλων μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών δανείων θα απαιτηθεί άρση γραφειοκρατικών εμποδίων, παροχή φορολογικών κινήτρων και ταχύτερες δικαστικές διαδικασίες και αλλαγές σε εξωδικαστικές ρυθμίσεις.

Προς αυτή την κατεύθυνση, ενδεικτικά, οι πιστώτριες τράπεζες θα έχουν δικαίωμα δυναμικής παρέμβασης σε υπερχρεωμένες επιχειρήσεις πριν αυτές οδηγηθούν σε εκκαθάριση, έχοντας δικαίωμα να συγκαλέσουν γενική συνέλευση των μετόχων, να αλλάξουν τη διοίκηση και να προχωρήσουν στην αναδιάρθρωση της επιχείρησης.