Ουσιαστικά, όπως εκτιμούν έμπειροι πολιτικοί παράγοντες, η κυβέρνηση «κλείνει το μάτι» στα μικρότερα κόμματα του χώρου της Κεντροαριστεράς τα οποία συνωθούνται γύρω από το όριο εισόδου στη Βουλή, με σκοπό να στερήσει από τη ΝΔ στρατηγικούς συμμάχους και να ανοίξει τον δρόμο, με έναν έμμεσο πολιτικό εκβιασμό, σε εκλογικές συμπράξεις και συνεργασίες προσφέροντας την προοπτική της εξουσίας.

Είναι προφανές ότι το προτεινόμενο σύστημα, «θα είναι αναλογικότερο», όπως έχει αναφέρει ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, έχοντας πειστεί ότι η εφαρμογή της πάγιας θέσης του κόμματος για «απλή και άδολη» αναλογική, καλλιεργεί συνθήκες ακυβερνησίας στη χώρα και παράτασης της πολιτικής αβεβαιότητας.

Διαχωρίζοντας το ζήτημα του νέου εκλογικού συστήματος από την Συνταγματική Αναθεώρηση η κυβέρνηση επιθυμεί να έχει ψηφιστεί από τη Βουλή εντός του θέρους και εάν είναι δυνατόν με 200 ψήφους, ώστε όπως ορίζει το Σύνταγμα να εφαρμοστεί από τις αμέσως επόμενες εκλογές.

Η πριμοδότηση των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, η μείωση του αριθμού των βουλευτών και η επιβολή ανώτερου ορίου θητείας, το σπάσιμο των αχανών εκλογικών περιφερειών της χώρας, η εισαγωγή ενός μικτού συστήματος με σταυρό και λίστα, κρύβουν πολλά δέλεαρ για το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων.

Οι εξελίξεις ωστόσο, θα διαμορφωθούν από την ευελιξία του Μαξίμου να αποδεχθεί και άλλες προτάσεις, γεγονός που θα οδηγούσε στην πολιτική απομόνωση της ΝΔ και την πολιτική ομογενοποίηση της Κεντροαριστεράς υπό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε περίπτωση, εκτιμά η πολιτική αγορά, επιβεβαιώνεται η εκτίμηση, ότι ο κ. Τσίπρας, δεν έχει εγκαταλείψει το Plan b, σύμφωνα με το οποίο θα διαβεί τον εκλογικό Ρουβίκωνα, σε περίπτωση ανυπέρβλητων δυσχερειών το προσεχές φθινόπωρο, ώστε να διατηρήσει σχετικά αλώβητες τις κομματικές λεγεώνες και να αποτελέσει τον δεύτερο πόλο του συστήματος εξουσίας.

Γ. Χ.