Η  Γκέρντα Τάρο ήταν πρωτοπόρος δημοσιογράφος πολέμου και συναισθηματικός συνεργάτης του φωτογράφου Endre Ernö Friedmann. Μαζί φωτογράφισαν με το ψευδώνυμο Robert Capa, που είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ποιες είναι οι φωτογραφίες του καθενός. Θεωρείται η πρώτη γυναικεία φωτορεπόρτερ που καλύπτει ένα μέτωπο πολέμου και οι πρώτοι που πεθαίνουν στην εκτέλεση του.

Γνωστή ως «η μικρή κόκκινη αλεπού», η Τάρο ήταν η πρώτη γυναίκα φωτορεπόρτερ που ασχολήθηκε με την πολεμική φωτογραφία και η οποία παρέμεινε πάντα στην πρώτη γραμμή των μαχών φωτογραφίζοντας τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, μάλιστα, σκοτώθηκε στη διάρκεια της μάχης του Μπρουνέτε,  τον Ιούλιο του 1937, πριν προλάβει να κλείσει τα 27 της χρόνια.

Η Τάρο -πραγματικό όνομα Γκέρτα Ποχορίλε (Gerta Pohorylle)- γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Στουτγάρδη της Γερμανίας, και το 1929 η οικογένειά της μετακόμισε στη Λειψία, λίγο πριν την άνοδο του ναζιστικού κινήματος. Η ίδια έτρεφε ισχυρά αντιναζιστικά αισθήματα και εντάχθηκε σε αριστερές ομάδες, ενώ το 1933 συνελήφθη από το ναζιστικό καθεστώς για διανομή αντιναζιστικού προπαγανδιστικού υλικού. Η Τάρο και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Γερμανία, ακολουθώντας χωριστούς δρόμους έκτοτε, με την Τάρο να μη συναντά ποτέ ξανά την οικογένειά της.

Κατέφυγε στο Παρίσι, όπου γνώρισε τον Ούγγρο φωτορεπόρτερ Έντρε Φρίντμαν, δίπλα στον οποίο έμαθε τα μυστικά της φωτογραφίας και έγινε το δεξί του χέρι. Εκεί ήταν που άλλαξε και το επώνυμό της σε Γκέρντα Τάρο, προς τιμήν του Ιάπωνα καλλιτέχνη Τάρο Οκαμότο.

Το 1936, όταν ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος, ταξίδεψε στη Βαρκελώνη μαζί με τον Φρίντμαν, όπου απέσπασε το παρατσούκλι «η μικρή ξανθιά». Ωστόσο, στην πορεία απομονώθηκε από τον Φρίντμαν, έχοντας απορρίψει την πρόταση γάμου του.

Κάποιες από τις πιο γνωστές φωτογραφίες της ήταν αυτές που συνέλαβε από τον βομβαρδισμό της Βαλένθια, ενώ το 1937 οι φωτογραφίες της από την περιοχή Μπρουνέτ, κοντά στη Μαδρίτη, ήταν περιζήτητες από τον διεθνή Τύπο, καθώς ήταν η μόνη που κάλυπτε τη μάχη εκείνη.

Στις 26 Ιουλίου 1937 η νεαρή φωτορεπόρτερ ήταν στα χαρακώματα της μικρής πόλης Μπρουνέτ, δυτικά της Μαδρίτης. Οι εθνικιστές, με αρχηγό τον Φρανθίσκο Φράνκο, πυρπολούσαν και βομβάρδιζαν την πόλη. Τα στρατεύματα των Ρεπουμπλικάνων είχαν αποδυναμωθεί.

Η Γκέρντα φωτογράφιζε αδιάκοπα τη σύγκρουση, μέχρι που της τελείωσε το φιλμ. Αμέσως άφησε τα χαρακώματα και ανέβηκε σε ένα όχημα που μετέφερε τραυματισμένους στρατιώτες. Το όχημα συγκρούστηκε με ένα τανκ και η Γκέρντα πέθανε από τα τραύματα, το επόμενο πρωί. Ήταν μόνο 26 χρόνων και η πρώτη φωτορεπόρτερ που έχασε τη ζωή της σε πόλεμο. Οι φωτογραφίες που τράβηξε εκείνη την ημέρα δεν βρέθηκαν ποτέ.

Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, του οποίου και διετέλεσε μέλος, την τίμησε με μία μεγαλοπρεπή τελετή στο Παρίσι. Ετάφη στο περίφημο νεκροταφείο Περ Λασέζ την 1η Αυγούστου, την ημέρα που θα έκλεινε τα 27 της χρόνια, ενώ πλήθος κόσμου προσήλθε για να την αποχαιρετήσει, μεταξύ των οποίων ο Λουίς Αραγκόν και ο Πάμπλο Νερούδα. Η κηδεία της μετατράπηκε σε αντιφασιστικό συλλαλητήριο.

Ο μεγάλος καλλιτέχνης Αλμπέρτο Τζακομέτι ανέλαβε να διακοσμήσει τον τάφο της με ένα περίτεχνο μνημείο.

Μετά τον θάνατό της το έργο της Τάρο θα ξεχαστεί για πολύ καιρό, μέχρι και σχεδόν πριν από λίγα χρόνια, οπότε και ανακαλύπτονται χιλιάδες φωτογραφικά φιλμ της, υλικό το οποίο και προσεγγίζουν αρκετά Μουσεία, εκθέτοντάς το και αναδεικνύοντας τη σημαντική της προσφορά στον αντιφασιστικό αγώνα.