Καθισμένος στο στρογγυλό, από μαόνι μπαρ του “Fuego” , κάπου στο Μπουένος Άιρες, ο Μάριο σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τους τεραστίους vintage - καθρέπτες στον τοίχο, τσεκάροντας σ' αυτούς ταυτόχρονα το παρουσιαστικό του, με έντονη δόση ναρκισσισμού. Αφού ικανοποιήθηκε από την εικόνα του, ξαφνικά, άλλαξε η διάθεση του. Το μπαρ, άρχισε να γεμίζει με κόσμο, του έκανε εντύπωση ότι πολλές παρέες αποτελούνταν μόνο από νέες γυναίκες, μερικές από τις οποίες είχαν μια σπάνια ομορφιά με μεικτά βορειο-ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, με έντονα περισσότερο, τα μοναδικά στοιχεία που κληρονόμησαν από τη λατινική τους πλευρά. Άλλες, με κατάμαυρα μαλλιά και μεγάλα πράσινα μάτια κι άλλες με καστανόξανθα ή ακόμα και πυρόξανθα μαλλιά, με μεγάλα καστανά μάτια και αισθησιακά χείλη, ντυμένες όχι εξεζητημένα, αλλά με μια διακριτική, εκλεπτυσμένη φινέτσα.

Γύρισε στην ξανθιά μπαργούμαν και της είπε με διάθεση για φλερτ αυτή τη φορά «άλλο ένα Haig γλυκιά μου», εκείνη του χαμογέλασε, αφήνοντας ένα χαδιάρικα ήχο να της ξεφύγει και του έβαλε το ουίσκι του. Αφού της είπε στην υγεία της, το ρούφηξε και γύρισε το κεφάλι του για να αντικρύσει μια μελαχρινή, εντυπωσιακά αισθησιακή και ολομόναχη γυναίκα να κάθεται δίπλα του στο μπαρ, να του χαμογελάει και να του λέει “Hola”.

“Hola” της απάντησε και χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά τη ρώτησε αν μπορεί να την κεράσει ένα ποτό. Εκείνη, γύρισε το κεφάλι της προς την μπαργούμαν, που παρακολουθούσε τη σκηνή, και της παρήγγειλε ένα «Κίερ». Έπιασαν  την κουβέντα και μετά από αρκετά ουίσκι και Κίερ, ο Μάριο ζήτησε το λογαριασμό για να φύγουν. Η ξανθιά μπαργούμαν τον πλησίασε έσκυψε το κεφάλι της ,ώστε να ακουμπήσει τα χείλη της στο αυτί του και του είπε ψιθυριστά «έχεις το καλύτερο μπλα, μπλα που έχω ακούσει από άντρα όσο καιρό εργάζομαι στο μπαρ, την επόμενη φορά που θα έρθεις θα φροντίσω να πάρω ρεπό". Ο Μάριο, γέλασε φωναχτά και με αρκετή δόση αυταρέσκειας, της είπε «να το κανεις αυτό!».

Βγήκαν με την μελαχρινή στον δρόμο, εκείνη  τον αγκάλιασε από την μέση έγειρε το κεφάλι της στο μπράτσο του και προχώρησαν προς το αυτοκίνητο του, φτάνοντας στην πόρτα ο ήχος από ένα υπέροχο ταγκό του Άστορ Πιατσιόλα, ακούστηκε από το “Fuego”. Με μια ξαφνική κίνηση, η μελαχρινή τον γύρισε πρόσωπο με πρόσωπο, σήκωσε το αριστερό της πόδι και το τύλιξε γύρω από το δικό του, τεντώνοντας ταυτόχρονα το αριστερό της χέρι και του είπε, «χόρεψε με!» 

 Πάνος Τσαγκαράκης