Δημιούργησε το πρώτο του επαγγελματικό γκρουπ που άντεξε αρκετό καιρό, με το όνομα Blackbird με τους Στίβι και Κιμ Ντέιβις (κιθάρες), Κρίστιαν ΝτεΠλικ (φωνητικά), Ρόντι Κορόνα και Τζον Χαφ (τύμπανα), Νόελ Ντέις (πλήκτρα) και Ντέιβιντ Φρέιμ (μπάσο). Στις 31 Δεκεμβρίου του 1971, ο Στιβ εγκατέλειψε το σχολείο και μετακόμισε με το συγκρότημά του στο Όστιν, όπου και εμφανίζονταν στο μπαρ "Rolling Hills Country Club", το οποίο αργότερα μετονομάστηκε "Soap Creek Saloon", για τα επόμενα επτά χρόνια.

Στα τέλη του 1972, ο Στιβ συμμετείχε στο συγκρότημα Krackerjack για μερικούς μήνες όπου και συνεργάστηκε με τον μελλοντικό μπασίστα των Double Trouble, Τόμι Σάνον για πρώτη φορά. Στις 14 Μαρτίου του 1973, ο Στιβ εντάχθηκε με το συγκρότημα του Μαρκ Μπένο, Nightcrawlers, το οποίο εκείνο τον καιρό ηχογραφούσε για την δισκογραφική εταιρεία "A&M Records". Το άλμπουμ όμως δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Στο συγκρότημα συμμετείχε επίσης ο Ντόιλ Μπράμχολ, που ξεκίνησε μια συνεργασία 17 ετών με τον Βον, γράφοντας του τραγούδια. Το 1974, ο Στιβ αποκτά την θρυλική φθαρμένη "Stratocaster", γνωστή ως "Number One" (νούμερο ένα), την κιθάρα σήμα κατατεθέν για την υπόλοιπη καριέρα του.

Στις 31 Δεκεμβρίου του 1974 ο Στιβ έγινε μέλος των Paul Ray & the Cobras, ενός πολύ δημοφιλούς γκρουπ από το Όστιν και έπαιζαν ζωντανά κατά μέσον όρο πέντε φορές την εβδομάδα για τα επόμενα δυόμισι περίπου χρόνια. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1977 κυκλοφόρησαν ένα 45άρι, το οποίο αποτέλεσε την πρώτη εμφάνιση του Στιβ στη δισκογραφία. (Στα 17 του είχε συμμετάσχει σε μια σχολική παραγωγή με τίτλο "A New Hi") ενώ τον Μάρτιο την ίδιας χρονιάς οι Cobras ψηφίστηκαν συγκρότημα της χρονιάς στο Όστιν. Τον Σεπτέμβριο του 1977 ο Στιβ αποχώρησε από τους Cobras για να δημιουργήσει τους Triple Threat Revue με τους: Λου Αν Μπάρτον (φωνητικά), Γ.Σ.Κλαρκ (μπάσο & φωνητικά), Μάικ Κίντρεντ (πλήκτρα) και Φρέντι Φάροα (τύμπανα).

Οι Double Trouble το 1983

Τον Μάιο της επόμενης χρονιάς οι Τζόνι Ρένο (σαξόφωνο) και Τζάκι Νιούζαουζ (μπάσο) ενώθηκαν με τον Στιβ, σχηματίζοντας τους Double Trouble. Το όνομα είναι εμπνευσμένο από ένα τραγούδι του Otis Rush. Τον Σεπτέμβριο του 1978, ο ντράμερ Κρις Λέιτον προσχώρησε στις τάξεις του συγκροτήματος και στις 19 Αυγούστου 1979 συμμετείχαν σε μία από τις πρώτες, εκτός συνόρων της πολιτείας του Τέξας, συναυλίες, στο "San Francisco Blues Festival". Την επόμενη χρονιά, ηχογράφησαν το άλμπουμ "In the Beginning", κατά την ζωντανή τους εμφάνιση στο "Steamboat 1874" του Όστιν, το οποίο κυκλοφόρησε 13 χρόνια αργότερα. Τον Ιούλιο του 1981, το συγκρότημα εμφανίστηκε σε ένα φεστιβάλ έξω από το Όστιν και γύρισε ένα βίντεο, το οποίο ο μάνατζερ του συγκροτήματος θα δώσει στον Μικ Τζάγκερ περίπου ένα χρόνο αργότερα. Το αποτέλεσμα ήταν το συγκρότημα να εμφανιστεί ζωντανά σε ένα ιδιωτικό πάρτι των Rolling Stones, στις 22 Απριλίου του 1982. Στις 17 Ιουλίου του 1982, ο Στιβ και η παρέα του έγιναν το πρώτο συγκρότημα που εμφανίστηκε στο διεθνές φεστιβάλ τζαζ του Μοντρέ στην Ελβετία, χωρίς δισκογραφική δουλειά ή συμβόλαιο με οποιαδήποτε δισκογραφική εταιρεία. Το πλήθος αποδοκίμασε, ενώ τo γκρουπ κέρδισε Grammy για την εκτέλεση του κομματιού "Texas Flood" σε αυτή την εμφάνιση. Σε αυτό το φεστιβάλ ο Στιβ γνώρισε τον Ντέιβιντ Μπόουι και τον Τζάκσον Μπράουν. Το Νοέμβριο του 1982, το συγκρότημα ηχογράφησε τον δίσκο που κυκλοφόρησε με τον τίτλο "Texas Flood", ύστερα από πρόσκληση του Μπράουν, ενώ ταυτόχρονα ο Στιβ ηχογράφησε την κιθάρα, κατόπιν παράκλησης του Μπόουι στο άλμπουμ "Let’s Dance" και συμφώνησε να συνοδεύσει τον Μπόουι στην παγκόσμια περιοδεία του. Τελικά, δεν συνέχισε με τον Βρετανό τραγουδιστή, λόγω του ότι ήθελε να επικεντρωθεί στην προσωπική του καριέρα.

Η μεγάλη επιτυχία

Την άνοιξη του 1983, ο διάσημος παραγωγός Τζον Χάμοντ, άκουσε μια κασέτα από ζωντανή εμφάνιση του συγκροτήματος στο Μοντρέ του 1982 και πέτυχε μία συμφωνία μεταξύ του γκρουπ και της δισκογραφικής "Epic Records". Στις 13 Ιουνίου του 1983, κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ του Στιβ, ενώ τον Μάιο του 1984 κυκλοφόρησε το δεύτερο στούντιο άλμπουμ με τίτλο "Couldn’t Stand The Weather", λαμβάνοντας πολύ καλές κριτικές. Την ίδια χρονιά, κερδίζει δύο "W.C. Handy National Blues Awards", στις κατηγορίες "Καλλιτέχνη της χρονιάς" και "Καλύτερου Μπλουζ Μουσικού της χρονιάς" και το 1985 ήλθε η σειρά του "Soul To Soul", με τη συμμετοχή ενός καινούργιου μέλους, του Ρις Γουάινανς στα πλήκτρα. Τον Ιούλιο του 1986, ηχογραφώντας μια σειρά εμφανίσεων στο Όστιν και το Ντάλας, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Live Alive" το Νοέμβριο της επόμενης χρονιάς. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1985, κατά τη διάρκεια παγκόσμιας περιοδείας, ο Στιβ κατέρρευσε στο Λούντβιχσχαφεν της Γερμανίας, μετά από παρατεταμένη χρήση ουσιών. Ο Στιβ έδωσε δύο ακόμη συναυλίες, αλλά οι τελευταίες 13 εμφανίσεις της περιοδείας ακυρώθηκαν και ο Στιβ εντάχθηκε σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Ο Στιβ παρέμεινε «καθαρός» από τις 13 Οκτωβρίου μέχρι τον πρόωρο θάνατό του το 1990.

Στις 6 Ιουνίου του 1989, κυκλοφόρησε, ο κατά πολλούς καλύτερος δίσκος της καριέρας του, το "In Step". Η αναγνώριση ήλθε άμεσα, με την απονομή βραβείου "Grammy" για τον καλύτερο σύγχρονο μπλουζ δίσκο. Ο Στιβ με το συγκρότημα του περιόδευσαν μαζί με τους Τζεφ Μπεκ και Τζο Κόκερ. Στις 30 Ιανουαρίου του 1990, ο Στιβ εμφανίστηκε στην γνωστή τηλεοπτική εκπομπή του MTV, "Unplugged", όπου παρουσιάζει τις ακουστικές εκδόσεις των "Pride And Joy", "Testify" και "Rude Mood" με μια 12-χορδη ακουστική κιθάρα. Την άνοιξη του 1990, ηχογράφησε με τον αδελφό του Τζίμι Βον τον δίσκο "Family Style", που κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Στις 13 Αυγούστου όλα τα άλμπουμ του Στιβ, έγιναν χρυσά (500.000 πωλήσεις). Στις 26 Αυγούστου, στο Άλπαιν Βίλατζ του Γουισκόνσιν, πραγματοποιήθηκε η γνωστότερη συναυλία του Στιβ (“sold out” - 30.000 εισιτήρια), με συμμετοχές των Έρικ Κλάπτον, Μπάντι Γκάι, Τζίμι Βον και Ρόμπερτ Κρέι.

Ο θάνατος

Γυρνώντας από μία συναυλία στο Σικάγο, στις 27 Αυγούστου του 1990, λίγο πριν τη 01:00 π.μ., το ελικόπτερο που μετέφερε τον Στιβ έπεσε, δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, σκοτώνοντας τον ίδιο και άλλους τέσσερις επιβαίνοντες. Η έρευνα για την πτώση του ελικοπτέρου απέδωσε την ευθύνη σε λάθη του χειριστή.

Στις 11 Μαΐου 1995, ο αδελφός του Τζίμι, μαζί με τους Double Trouble και την αφρόκρεμα της μπλουζ σκηνής (B. B. King, Eric Clapton, Robert Cray, Buddy Guy, Dr. John, Αρτ Νέβιλ και Μπόνι Ρέιτ) έδωσαν μια συναυλία προς τιμήν του.

Στις 22 Φεβρουαρίου του 2000, ο Στιβ αποφασίστηκε να συμπεριληφθεί στο Blues Hall Of Fame όλων των εποχών και έγινε ένας από τους μόλις 79 καλλιτέχνες στην λίστα.

πηγή: wikipedia