Ο Έντισον έκανε αυτή την ανακάλυψη ενώ δοκίμαζε το πρωτότυπο τηλέφωνο του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο οποίος προτιμούσε το ναυτικό επιφώνημα: “Ahoy, ahoy!” Την περίοδο που δούλευε στο Εργαστήριο Μένλο Παρκ για να βελτιώσει το μοντέλο της συσκευής του Μπελ, ο Έντισον φώναζε συνεχώς hello στο ακουστικό των τηλεφώνων. Σύντομα τη λέξη υιοθέτησαν οι υπόλοιποι συνεργάτες του και στη συνέχεια τα τηλεφωνικά κέντρα, μέχρι που τελικά εντάχθηκε στην καθημερινή γλώσσα. Πριν τη χρήση του hello, οι τηλεφωνήτριες έλεγαν: “Με ακούτε;” ή “Ποιος είστε;” ή “Είστε έτοιμος να μιλήσετε;”

Όταν το hello καθιερώθηκε ως έκφραση, οι τηλεφωνήτριες αποκαλούνταν “κορίτσια hello”. Την εποχή εκείνη η λέξη hullo αποτελούσε απλώς και μόνο ένα επιφώνημα έκπληξης. Ο Κάρολος Ντίκενς τη χρησιμοποίησε κατ’ αυτό τον τρόπο στο μυθιστόρημα του Όλιβερ Τουίστ (1839), όταν ο Άρτφουλ Ντότζερ προσέχει για πρώτη φορά τον Όλιβερ και του λέει: “Hullo, φιλαράκο! Τι είναι όλη αυτή η φασαρία;”

Άλλη μια αγαπημένη λέξη του Έντισον ήταν το Halloo, την οποία χρησιμοποιούσε κανείς όταν ήθελε να προσελκύσει την προσοχή ενός κυνηγόσκουλου ή ενός πορθμέα. Όταν ο Έντισον ανακάλυψε πώς να ηχογραφεί (18 Ιουλίου 1877), η πρώτη λέξη που φώναξε στο μηχάνημα ήταν Halloo: “Έκανα το πείραμα πρώτα σε μια λωρίδα τηλεγραφικού χαρτιού, και είδα ότι η ακίδα χάραζε μια σειρά από σημάδια. Φώναξα: “Halloo! Halloo!” στο επιστόμιο, τράβηξα το χαρτί κάτω από την ατσάλινη ακίδα και άκουσα ένα ανεπαίσθητο “Halloo! Halloo!”. Αποφάσισα να φτιάξω μια μηχανή που να δουλεύει με ακρίβεια και έδωσα οδηγίες στους βοηθούς μου, λέγοντάς τους τι ήταν αυτό που είχα ανακαλύψει”. Στο πρώτο συνέδριο για τηλεφωνητές και τηλεφωνήτριες που πραγματοποιήθηκε το 1880 στους καταρράκτες του Νιαγάρα, έγινε η πρώτη καταγεγραμμένη εμφάνιση της κονκάρδας που έγραφε: “Hello, my name is…”...