Με δυσκολία σηκώθηκες από το κρεβάτι και στο δρόμο βρήκες κίνηση. «Τι στο καλό; Όλο ι σήμερα γύρισαν;», σκέφτεσαι και τελικά γελάς γιατί είσαι κι εσύ ένας από αυτούς. Ανέβηκες στο ασανσέρ για να φτάσεις στον τέταρτο όροφο σκεπτόμενος καράβια, τουρίστες στο κατάστρωμα να αναπνέουν αρμύρα, μπλε νησιώτικα σπιτάκια. Αλλά είσαι στο ασανσέρ για τη δουλειά σου, γκλιν, έφτασες. Οι συνάδελφοι σου είναι ευτυχώς όλοι εκεί. Ο όγκος των υποχρεώσεων την πρώτη ημέρα σε ξεπερνά. Προτιμάς να σκέφτεσαι διακοπές και φίλους να γελάνε σε βεράντες, ενώ από κάτω η θάλασσα να κυματίζει νοσταλγικά.

Ο Σεπτέμβριος ήταν πάντα ένας δύσκολος μήνας για γερά νεύρα. Οι βαλίτσες και τα μαγιό από τις καλοκαιρινές διακοπές βρίσκονται ακόμα ανάμεσα στο σαλόνι και το υπνοδωμάτιο λες και μένουν εκεί επίτηδες για την επόμενη φυγή. Αντί για ταξίδι βέβαια την πόρτα χτυπούν οι λογαριασμοί και μάλιστα ο ένας μετά τον άλλον, ενώ η νέα σχολική χρονιά των παιδιών συνεπάγεται καινούρια ρούχα, αθλητικά, τσάντες και μολυβάκια. Καλή δύναμη και φέτος.

Έξοδα πάνε και έρχονται και υψώνονται μπροστά σου σαν βουνό. Ο Σεπτέμβριος ανέκαθεν ήταν ο μήνας της ματαίωσης. Επιστρέφεις από διακοπές και ψάχνεις να βρεις μια ευχάριστη στιγμή που θα σου δώσει δύναμη για να βγάλεις το χειμώνα.

Με κάθε ξεκίνημα του φθινοπώρου στο μυαλό πρώτα φτάνουν τα άσχημα κι ύστερα έρχονται τα καλά. Αναμνήσεις για εκείνο το Σεπτέμβριο που χειμώνιασε απότομα, που συννέφιασε, τις βροχές που έπεσαν και έδιωξαν από τις παραλίες τις αχτίδες του ήλιου. Είναι εξάλλου και το άλλο. Κάποιοι Σεπτέμβριοι της ζωής μας συνοδεύτηκαν από σεισμούς, τρομοκρατικές επιθέσεις, νέα οικονομικά μέτρα και γεγονότα που μας τάραξαν. Δεν ξεχνιούνται εύκολα όλα αυτά. Κάθε καλοκαίρι θα τελειώνει με έναν γλυκόπικρο Σεπτέμβριο. Θα τελειώνει νομοτελειακά με την ολική μας επαναφορά τις πρώτες μέρες του μήνα, του μήνα των ματαιώσεων και της περισυλλογής. 

Καλό φθινόπωρο σε όλους μας!