Δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που ο Σάνκλι αποδείκνυε την αγάπη του και τον σεβασμό του για τους οπαδούς.
Όταν ήταν προπονητής στην Καρλάιλ συνήθιζε να μιλάει απ’τα μεγάφωνα πριν το παιχνίδι εξωτερικεύοντας στους θεατές την άποψη του για το προηγούμενο παιχνίδι, όσο ήταν στην Γουόρκινγκτον απαντούσε ο ίδιος στα γράμματα των φιλάθλων, λύνοντας τους όλες τις απορίες σχετικά με την ομάδα ενώ ποτέ σ΄ όλη του την προπονητική καριέρα δεν δίστασε να αγοράσει ο ίδιος εισιτήριο για κάποιον οπαδό που δεν μπορούσε να το πληρώσει.
«Θα ήθελα να με θυμούνται σαν κάποιον που προσπάθησε να τους ψυχαγωγήσει» είχε απαντήσει κάποια στιγμή σε μια σχετική ερώτηση και το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας μπορεί να το αντιληφθεί και ο πλέον αστοιχείωτος διαβάζοντας την επιγραφή που υπάρχει κάτω από το άγαλμα του που βρίσκεται έξω ακριβώς από το Kop: «He made the people happy».
Σε κάποια άλλη στιγμή της ζωής του ο άνθρωπος, που εκτός όλων των άλλων επιτευγμάτων του έγινε γνωστός και για το φημισμένο απόφθεγμα για το ποδόσφαιρο, τη ζωή και το θάνατο, (σ.σ:«Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Είμαι πολύ απογοητευμένος από αυτή τη στάση. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι πολύ, πολύ σημαντικότερο απ' αυτά») είχε δηλώσει για τους φιλάθλους της Λίβερπουλ:
«Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη σημασία είναι αυτοί που έρχονται μέσα από τα τουρνικέ»
…δήλωση την οποία εύστοχα συνδύασαν οι άνθρωποι της Guardian με την παρακάτω τόσο απλή αλλά και τόσο όμορφη φωτογραφία η οποία, όλως τυχαίως, τραβήχτηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 2013, ακριβώς την μέρα που συμπληρωνόταν 32 χρόνια από τον θάνατο του Σάνκλι:
Αναδημοσίευση από το Περιοδικό για την διατάραξη της κοινής ησυχίας