Όσοι είναι ερωτευμένοι ελπίζουνε τουλάχιστον στην ανία του Σαββατοκύριακου.

Εμείς οι φερέοικοι τρακάρουμε μετωπικά με τη σύμβαση.

Οπότε, γινόμαστε ένα, με αυτόν τον ανυπόφορο σαν την ψυχή μας Καζαντζίδη.

Θα έβαζα στην κοινή αφιέρωση το «Στο τραπέζι που τα πίνω λείπει το ποτήρι σου».

Αλλά δεν έχω το αίμα τώρα μιας παρθένας κάτω από τη φανέλα του ΠΑΟΚ για να πάω να το αποθέσω στο μνήμα του.

Μόνο ο Μιχαλάκης θα με ένοιωθε τώρα, άμα τον έλεγα ότι ο κόσμος είναι γεμάτος χαρούμενες υποταγές.

«Έχωμε ακόμα τις μάνικες ρε μαλάκα», σαν να τον ακούω να λέει.

Γέμισαν ξαφνικά οι δρόμοι βροχές.

(Οπότε;  Υποχρεωτικά Τιμόνι συνετό, "Μπαμπά μη τρέχεις" και Λίτσα Διαμάντη!)