«Αν δεν υπήρχε ο Νίτσος δύσκολα τα τραγούδια μου θα έφταναν στον λαό», έχει πει για εκείνον ο Μίκης Θεοδωράκης. Γεννήθηκε το 1920 στην Άρτα και σπούδασε Νομικά. Για τους μικρότερους το όνομα Νίτσος δεν λέει πολλά. Κομμουνιστής, αντάρτης πόλης τα χρόνια της Κατοχής, ενώ εργαζόταν στην εφημερίδα «Εμπρός», πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, αρχισυντάκτης και διευθυντής των «Νέων» σε μια αρκετά διαφορετική εποχή της δημοσιογραφίας και δημιουργός του «Θεάτρου», ενός από τα πιο προοδευτικά και έγκυρα πολιτιστικά περιοδικά.
Μέχρι το Δεκέμβριο του 1966 εκδόθηκαν τριάντα τεύχη του Θεάτρου καθώς το 31ο το πρόλαβε η δικτατορία, η οποία κατέστρεψε τα εναπομείναντα αντίτυπα του 30ού τεύχους που είχε αφιέρωμα στον Λόρκα. Το περιοδικό, στο οποίο έγραφε η καλλιτεχνική αφρόκρεμα της εποχής (από τον Νίκο Εγγονόπουλο μέχρι τον Κάρολο Κουν) επανακυκλοφόρησε το 1973 και σταμάτησε να εκδίδεται το 1981 όταν ο Κώστας Νίτσος ορίστηκε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Τα κείμενα του στην ουσία αποτελούσαν βιβλία μίας πανεπιστημιακής σχολής Θεάτρου, που τότε ακόμη δεν είχε ιδρυθεί.
Ο Κώστας Νίτσος υπήρξε επίσης διευθυντής της -εμβληματικής για την Ιστορία του Τύπου- εφημερίδας «Αδέσμευτη Γνώμη» που εκδόθηκε ως απεργιακό φύλλο κατά τη μεγάλη απεργία των δημοσιογράφων τον Μάιο του 1975. Μιας απεργίας που υπήρξε ο καταλύτης και για την έκδοση της «Ελευθεροτυπίας». Μεταξύ άλλων έχει εκδώσει, με δικό του σχολιασμό, τα «Θεατρικά Άπαντα» του Γιάννη Ρίτσου.
Στα «Νέα» παρέμεινε ως το 1975. Στη συνέχεια, διετέλεσε, για δύο χρόνια περίπου, διευθυντής στην κυριακάτικη και την πρωινή «Ελευθεροτυπία». Η ΕΣΗΕΑ και το Μορφωτικό της Ίδρυμα σε ειδική τιμητική εκδήλωση που διοργάνωσε στις 30 Μαρτίου 2015 απένειμε στον δημοσιογράφο – ενεργό πολίτη και αντιστασιακό Κώστα Νίτσο για την προσφορά του στον Τύπο τη μεγαλύτερη τιμητική της διάκριση, το μετάλλιο «Ξενοφών».
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται βαθύτατα τη σύζυγό του Έφη Ροδίτη, τις κόρες του και τους οικείους του και αποχαιρετά έναν μεγάλο αγωνιστή της δημοσιογραφίας, που σε όλη του τη ζωή διακρίθηκε για το υψηλό του φρόνημα και τίμησε τη δημοσιογραφία με την ευθύνη, την αρετή και το ήθος του.
Ο Κώστας Νίτσος αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής δημοσιογραφίας και θα είναι πάντοτε σημείο αναφοράς για όλες τις επόμενες γενιές, καθώς υπήρξε άξιος συνεχιστής των μεγάλων λόγιων δημοσιογράφων του 20ου αιώνα.
Η κηδεία του Κώστα Νίτσου θα γίνει την Τρίτη 1η Δεκεμβρίου 2015, στις 15.00 από τον Ι.Ν. Αγ. Θεοδώρων στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.