Σουβέρ, σελιδοδείκτες, καλλιτεχνικά κολάζ, εικαστικά καδράκια και κάθε λογής παρόμοια αντικείμενα μπορεί κανείς να βρει στο Arte Poverissima κι αυτά σε ιδιαίτερα προσιτές τιμές. Για την ακρίβεια οι τιμές ξεκινούν από μισό ευρώ για απλά σουβέρ, ενώ ένα ή δύο ευρώ πρέπει κανείς να δώσει για σελιδοδείκτες. Τρία και τέσσερα ευρώ πωλούνται τα μαγνητάκια και οι αφίσες-σουπλά, ενώ στην ίδια τιμή δίνονται τα καλλιτεχνικά κολάζ και τα εικαστικά καδράκια. Από οκτώ έως δεκαοκτώ ευρώ πωλούνται κάποια βραχιόλια και κολιέ, καθρέφτες και φουλάρια. Στην τιμή των 29 περίπου ευρώ μπορεί κανείς να βρει χαρακτικές ξυλογραφίες, ξύλινα φωτιστικά και άλλα.

Όπως εξηγεί η κ. Γύρα, από την αρχή ήταν στόχος το όνομα του εργαστηρίου να περιέχει το Arte Povera, έτσι ώστε να προσδιορίζεται η σωστή κατεύθυνση. Αρχικά υπήρξε η ιδέα του «Arte molto Povera» ενώ στη συνέχεια η ομάδα κατέληξε στο «Arte Poverissisma» που εκπέμπει τρυφερότητα, δύναμη και έμπνευση χωρίς να  καταφεύγει σε ψέματα.

«Η ιδέα του Arte Povera υπήρχε πάντοτε μέσα στο κοινωνικοπολιτιστικό κύτταρο του Έλληνα ενώ αν ανατρέξουμε στις περασμένες δεκαετίες θα παρατηρήσουμε τους άξιους ποιητές μας, όπως το Γιάννη Ρίτσο και τον Οδυσσέα Ελύτη που πέρα από το συγγραφικό τους έργο εκφράστηκαν εικαστικά με απλά στοιχεία από την φύση και άχρηστα υλικά. Ακόμα πιο σύγχρονος και γνωστός είναι ο Γιάννης Κουνέλης, ο οποίος γράφει πως η τέχνη είναι “ένα ισχυρό μέσο επανένταξης του ανθρώπου στην κοινωνία. Σε ένα κόσμο κατακερματισμένο από τις διαμάχες, και αποκαμωμένο από την φύση.” Η δημιουργική μας ομάδα κι εγώ πιστεύουμε πως η τέχνη είναι πάντα κοινωνική, θέλει δράση και δουλειά», επισημαίνει η κ. Γύρα.

Όσον αφορά τη διαδικασία της κατασκευής, τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο καλλιτεχνικό εργαστήρι είναι συνήθως ξυλάκια, πέτρες, χαρτί, πανιά κουρέλια κορδέλες και χρώματα, αλλά και ό,τι είναι διαθέσιμο, άρα φθηνά και ευφάνταστα υλικά και πολλά που βρίσκονται στη φύση όπως στην παραλία. O χρόνος κατασκευής ιδιαίτερα για κάτι καινούργιο δεν είναι καθοριστικός μιας και δεν μιλάμε για βιομηχανικές κατασκευές. Η δημιουργική ομάδα παράλληλα πρέπει να σταθμίσει το χρόνο επώασης μιας ιδέας ή την βελτίωσής της. Έτσι λοιπόν, κατασκευές που ίσως φαίνονται μέχρι και απλοϊκές μπορεί τελικά να χρειάζονται πολύ περισσότερο χρόνο απ’ ότι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.

Εδώ και 35 χρόνια η κ. Γύρα εργάζεται ως ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια, η μεταπτυχιακή της ωστόσο εργασία ήταν αφιερωμένη στη χρήση της τέχνης στην ψυχοθεραπεία. Από τότε μέχρι σήμερα χρησιμοποιεί τόσο την τέχνη όσο και τη δημιουργικότητα -κυρίως την εικαστική- ως θεραπευτικό εργαλείο.

«Το πώς θα βιοποριστεί ένας δημιουργός από τη δουλειά του σαφώς εξαρτάται από την κοινωνικοοικονομική του τάξη, την τύχη, τη θέληση και το ταλέντο. Είναι δύσκολο να αντέχεις την πραγματικότητα χωρίς κάποια στήριξη. Θέλει πειθαρχεία έμπνευση και συναίσθημα. Καλλιτέχνης χωρίς οικονομικούς πόρους μπορεί να λυγίσει», σχολιάζει η ίδια κλείνοντας.

Για περισσότερες πληροφορίες για το Arte Poverissima μπορείτε να μπείτε εδώ.