Το 2002 για την ακρίβεια το ¼ αυτών που ερωτήθηκαν τόνισε πως κατά την άποψή του πάνω από το ¼ του πληθυσμού της χώρας ήταν ομοφυλόφιλοι. Μέχρι το 2011 η εκτίμηση αυτή άλλαξε, με περισσότερους από το 1/3 των ερωτηθέντων να επισημαίνει πως περισσότεροι από το 25% των πολιτών έχει σχέσεις με το ίδιο φύλο. Οι γυναίκες και τα άτομα νεαρής ηλικίας στο μεταξύ έτειναν να κάνουν υψηλότερες εκτιμήσεις για τον αριθμό της γκέι κοινότητας. Μόνο το 4% από όσους συμμετείχαν στην έρευνα το 2011 και το 8% από όσους απάντησαν το 2002 μάντεψαν σωστά για τα νούμερα.
Για το λόγο αυτό το Αμερικάνικο Γραφείο Δημοσκοπήσεων σκέφτεται να αλλάξει τον τρόπο που κάνει ερωτήσεις όσον αφορά το γάμο και τις σχέσεις μεταξύ ομοφυλοφίλων (αφού ακόμη και ετεροφυλόφιλα ζευγάρια συχνά απαντούν λάθος ή αποφεύγουν τις στατιστικές). Λίγες δημοσκοπήσεις θα συμπεριλαμβάνουν ερωτήσεις για τη σεξουαλική κατεύθυνση στο άμεσο μέλλον. Όσο αλλάζει η στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλία, το να μαζεύει κάποιος στοιχεία πρέπει τουλάχιστον να γίνει κάτι πιο εύκολο.
Το 2010 στις ΗΠΑ 646.464 ζευγάρια παραδέχονταν την ομοφυλοφιλία τους ενώ από αυτούς οι 131. 729 είχαν ενωθεί με τα δεσμά του γάμου. Από το 2000 ο αριθμός των γκέι ζευγαριών στην Αμερική αυξήθηκε κατά περίπου 80%. Ο Gary Gates από το Williams Institute επισήμανε πως τα 114.100 ζευγάρια από το σύνολο ήταν νόμιμα παντρεμένα, αν και στο νούμερο δεν περιλαμβάνονται όσοι παντρεύτηκαν στο εξωτερικό.
Η απάντηση της κάθε κοινότητας στην ερώτηση "Αν μπορούσατε να παντρευτείτε θα το κάνατε κάποια στιγμή;"
Την ίδια περίοδο τα ζευγάρια των λεσβιών που παντρεύτηκαν αντιπροσώπευαν περισσότερα από τα 3/5 των γάμων ομοφυλόφιλων που καταγράφηκαν. Στην πραγματικότητα ωστόσο οι γάμοι μεταξύ των λεσβιών είναι λιγότεροι σε σύγκριση με αυτούς των γκέι ανά τον κόσμο, εκτός από τη Νέα Υόρκη.
Το 2011 σύμφωνα με μελέτες που είδαν το φως της δημοσιότητας γύρω στα 9 εκατομμύρια Αμερικανοί δήλωναν γκέι, λεσβίες, μπαϊσέξουαλ ή τρανσέξουαλ. Στους 30 –συμπεριλαμβανομένης και της Καλιφόρνια- ανέρχονταν την ίδια χρονιά ο αριθμός των πολιτειών που απαγόρευαν την ένωση με γάμο δύο ατόμων του ίδιου φύλου. Δέκα από αυτές είχαν θεσπίσει και σχετικούς νόμους για την απαγόρευση. Το Μεξικό δεν πήρε ανοιχτή θέση για το θέμα. Την ίδια περίοδο τo 49% των Αμερικανών δήλωναν υπέρ των γάμων των γκέι, ενώ το 44% εξέφρασαν την αντίθεσή τους, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Pew Research Center. Γύρω στα 18.000 ζευγάρια «έβαλαν στεφάνι» στην Καλιφόρνια την περίοδο που ο νόμος άφηνε ένα παράθυρο ανοιχτό για τη σύναψη των εν λόγω δεσμών.
Αν αφήσουμε απέξω τις 78 χώρες που η ομοφυλοφιλία είναι ακόμη παράνομη, λίγοι επίσημοι αριθμοί υπάρχουν για το πόσοι άνθρωποι είναι γκέι, λεσβίες ή αμφιφυλόφιλοι. Στον Καναδά όπου ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων νομιμοποιήθηκε, οι απογραφές του 2006 και του 2011 ρωτούσαν για γάμους του ίδιου φύλου, αλλά όχι για τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Το 7% των ανδρών και το 16% ανάμεσα στις ηλικίες των 16 έως 44 χρονών είχαν ομοφυλοφιλικές εμπειρίες σύμφωνα με έρευνα του 2013
Οι απογραφές της Βρετανίας, της Αμερικής και της Νέας Ζηλανδίας δεν ρωτούν για την σεξουαλική κατεύθυνση. Στοιχεία από στατιστικές παρέχουν κάποιες πληροφορίες. Έρευνα που πραγματοποίησε η βρετανική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία το 2013 κατέληξε στο συμπέρασμα πως το 1.7% του πληθυσμού αναγνωρίζει τον εαυτό του ως γκέι, λεσβία ή αμφιφυλόφιλο (γύρω στους 800.000 ενήλικες). Μια αμερικάνικη δημοσκόπηση από το Κέντρο Πρόληψης Ασθενειών και Ελέγχου, πάλι με βάση του 2013 επισήμανε πως το 1.6% των ενήλικων πάνω από τα 18, δήλωνε ότι είναι γκέι και το 0.7% ότι είναι αμφιφυλόφιλο (περίπου στους 6 εκατομμύρια ενήλικες). Σύμφωνα από την άλλη με μια καναδική μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2012, το 1.3% ανάμεσα στις ηλικίες των 18 και 59 χρονών είπε ότι είναι γκέι με το 1.1% να αναγνωρίζει ότι είναι αμφιφυλόφιλο.
Ανακρίβειες ωστόσο πάντα σημειώνονται ακόμα και παρά το γεγονός πως υπάρχουν επίσημα στοιχεία. Στη Βρετανία καμία από τις εκτιμήσεις πριν το 2009 δεν διορθώθηκε για όσους δεν δήλωναν ή έλεγαν ψέματα ότι είναι γκέι ή λεσβίες. Σύμφωνα με το “Queering Statistics”, ένα σεμινάριο που έγινε στην Βασιλική Στατιστική Λέσχη της Βρετανίας το 2006, ο στατιστικολόγος έχει να αντιμετωπίσει δύο βασικές δυσκολίες για να καταφέρει να βρει πόσοι άνθρωποι είναι γκέι: τι να μετρήσει (συμπεριφορά, επιθυμία ή ταυτότητα) και πώς να μαζέψει πληροφορίες με ένα τρόπο που ο κόσμος θα καταλάβει και θα αποδεχτεί. Όπως λέει η επίσημη στατιστική υπηρεσία της Νέας Ζηλανδίας: «Η σεξουαλική τοποθέτηση είναι δύσκολο εννοιολογικά να την προσδιορίσουμε και να την μετρήσουμε, ειδικά λόγω της φύσης της και του περιορισμένου χώρου για έντυπα απογραφής».
Σήμερα, δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες αναγνωρίζουν νομικά το γάμο ατόμων του ιδίου φύλου: το Βέλγιο, η Δανία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Ισλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ άλλες δώδεκα αναγνωρίζουν μια μορφή πολιτικής ένωσης ή συμβίωσης. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσημη αναγνώριση των ομόφυλων ζευγαριών. Θεωρητικά, ο νόμος δεν απαγορεύει το γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Δείτε στη συνέχεια αναλυτικά κάποια στοιχεία από την περίοδο του 2015:
-το 41% των Αμερικανών τάσσεται υπέρ των γκέι γάμων
-το 47% των Αμερικανών διαφωνεί κάθετα με τους γάμους ομοφυλόφιλων
-το 10% των Αμερικανών εκφράζει τον προβληματισμό του
-το 1% των Αμερικανών επισημαίνει πως η συζήτηση για τους γκέι γάμους έχει γίνει πιο έντονη τις τελευταίες δύο δεκαετίες
-598,791 ζευγάρια δηλώνουν γκέι στην Αμερική
-ο πληθυσμός των γκέι στις περισσότερες χώρες ανέρχεται στο 2,5%
-το 43% των Αμερικανών πιστεύει πως οι γκέι γάμοι πρέπει να νομιμοποιηθούν
-το 47% των Αμερικανών θεωρεί πως οι γάμοι μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου δεν πρέπει να νομιμοποιηθούν