Πολλές επιχειρήσεις σήμερα παραβλέπουν τη δυνατότητα που προσφέρει ο παραγωγικός ανταγωνισμός, στη διέγερση του πνεύματος και τη δημιουργία καινοτομίας. Και αυτό είναι προς ζημία τους. Διότι, ο παραγωγικός ανταγωνισμός όχι μόνο αποδείχθηκε ως ένας ισχυρός παράγων στη δημιουργία καινοτομικών ιδεών στο παρελθόν, αλλά σύμφωνα με τον Mark Little, επικεφαλής της General Electric Global Research Group, βοήθησε επίσης την επιχείρηση του να αναπτύξει καλύτερα προϊόντα και υπηρεσίες. (Η GE Global Research αποτελεί τον κόμβο τεχνολογικής ανάπτυξης της εταιρείας που εκτείνεται σε απίστευτο εύρος βιομηχανικής δραστηριότητας, τα δε 10 εργαστήριά της απασχολούν ανθρώπους από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία, που συνεργάζονται και συναγωνίζονται για να προσφέρουν καινοτομικές λύσεις για τις ευρύτατες δραστηριότητες της εταιρείας).

Ο παραγωγικός ανταγωνισμός λοιπόν, λέει ο κ. Little, έκανε τη διαφορά στις προσπάθειες της εταιρίας να αναπτύξει καλύτερες μηχανές αεροσκαφών, σύνθετων υλικών και εξοπλισμούς ισχύος – ενέργειας.

Διαβάζοντας το παράδειγμα της General Electric Global Research Group, δεν μπορώ παρά να εξάγω το συμπέρασμα, ότι το να εμφυτεύσεις τον παραγωγικό ανταγωνισμό στον σύγχρονο πολιτισμό, όπου αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα ενός καλύτερου προϊόντος ή υπηρεσίας, μπορεί να αποδειχθεί μια πανίσχυρη θετική δύναμη.

Υπό αυτή την έννοια, οι επιχειρήσεις που αναζητούν νέες πηγές δημιουργικής ενέργειας, ίσως θα πρέπει να ανατρέξουν στο παρελθόν και στον παραγωγικό ανταγωνισμό, ο οποίος κατέκλυσε τους παραπάνω καλλιτέχνες και τους οδήγησε στη δημιουργική καινοτομία  κατά την περίοδο της Ιταλικής Αναγέννησης.

Είναι σίγουρο, ότι αν σήμερα επιχειρήσετε να κάνετε τον ίδιο παραλληλισμό για θέματα ηγεσίας με τους μεγάλους στρατηλάτες του παρελθόντος, σε κάποιον επιχειρηματία, είναι πολύ πιθανόν να σας κοιτάξει περίεργα, και με το δίκιο του. Διότι, θα σας πει, ότι σήμερα αναμφίβολα, υπάρχουν πολλοί ηγέτες στον επιχειρηματικό κόσμο, οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν καλυτέρα μαθήματα ηγεσίας στις επιχειρήσεις, από τον Αττίλα. Και επίσης, ότι δεν χρειάζεται να μας διδάξει επιχειρηματική στρατηγική ο Μέγας Ναπολέων. Αλλά, είναι σίγουρο, ότι η Ιταλική Αναγέννηση ήταν μια εκπληκτική περίοδος δημιουργίας και μπορεί να μας δείξει πως θα μπορούσαμε να αφυπνίσουμε την επιχειρηματική καινοτομία.

Βέβαια, υπάρχουν και άλλες μεγάλοι περίοδοι καινοτομίας. Η βιομηχανική επανάσταση τον 18^ο αιώνα στην Ευρώπη, η μετέπειτα ανάδειξη του καπιταλιστικού μάνατζμεντ τον 19^ο αιώνα στις ΗΠΑ, και η μεταγενέστερη ψηφιακή καινοτομία, την οποία απολαμβάνουμε σήμερα. Αλλά, υπάρχει κάτι το οποίο είναι εντυπωσιακό με την Αναγέννηση, το γεγονός, ότι αν αναγάγουμε τον ανταγωνισμό των καλλιτεχνών της εποχής εκείνης στα σημερινά επιχειρηματικά δεδομένα, δεν διαφέρει από τον σύγχρονο παραγωγικό ανταγωνισμό, στο σημερινό επιχειρηματικό περιβάλλον, πολλών μεγάλων επιχειρήσεων για την έρευνα και ανάπτυξη.

Κάτι που δεν μπορούμε να πούμε ότι ισχύει στο πολιτικό περιβάλλον και τον ανύπαρκτο παραγωγικό ανταγωνισμό μεταξύ πολιτικών κομμάτων, αλλά και κυβερνήσεων γενικότερα.