Άναψα τσιγάρο. Κι ύστερα μηχανικά, σχεδόν, γέμισα ένα ποτηράκι τσίπουρο.
«Καλό ταξίδι, ρε μάστορα» σκέφτηκα αναπάντεχα έτοιμος. «Να πας στο καλό και χαιρετίσματα στους δικούς μας».

Ποιος τους κρατάει τώρα, τους υλατζήδες που θ΄ αρχίσουν να κεντίζουνε τίτλους λυγμικούς για σένα και το μπαγλαμαδάκι σου, σκέφτηκα.

«Ξημερώματα στο σπίτι του πέθανε» μου λέει ήσυχα ο Γιώργος «όπως οι πατεράδες μας αδερφέ. Τον στολίζουνε τώρα…».

Σαν ν΄ αποχαιρετούσα οριστικά τα νειάτα μου τα ίδια.

Σαν σήμερα ο Νίκος Παπάζόγλου είχε γεννηθεί, αυτός ο προικισμένος. Στις 20 Μαρτίου του σκοτεινού 1948 στη Σαλονίκη. 

Γιώργος Αρβανίτης