Ο πρόσφορος για οίκηση πάνω χώρος της Ακρόπολης, η φυσική του οχύρωση και η ύπαρξη νερού, ήταν οι βασικότερες αιτίες που ο λόφος κατοικήθηκε από πολύ νωρίς. Κοινωνίες ανθρώπων κατοίκησαν εκεί στο πέρασμα των αιώνων, αφήνοντας πίσω τα ίχνη της παρουσίας τους και των δραστηριοτήτων τους με τη μορφή κατοικιών, μνημείων, τόπων λατρείας, δημοσίων έργων κ.λ.π, κληρονομιά σε εμάς τους νεώτερους ένα μοναδικού ιστορικού και καλλιτεχνικού πλούτου.

Η σημερινή αθηναϊκή συνοικία της Πλάκας με την πολύπλοκη ρυμοτομία και τα παλιά σπίτια του 19ου και 20ου αιώνα, αντιδιαστέλλεται έντονα στην σύγχρονη πόλη που εκτείνεται γύρω της. Σπίτια λαϊκά της τοπικής αθηναϊκής αρχιτεκτονικής, πυργόσπιτα λαϊκού ύφους, σπίτια οθωνικά και νεοκλασσικά συνθέτουν ένα μοναδικό οικιστικό σύνολο που όλες οι εποχές συνυπάρχουν αρμονικά. Ενδιαφέρουσα επίσης είναι και η οικιστική ενότητα των Αναφιώτικων στις ΒΑ υπώρειες του βράχου της Ακρόπολης που φτιάχτηκε για να καλύψει τις ανάγκες στέγασης Αναφιωτών μαστόρων που δούλευαν στο κτίσιμο της πρωτεύουσας, στο τέλος της βασιλείας του Όθωνα, δημιουργώντας έναν αυθαίρετο οικισμό που αναπτύχθηκε με φαντασία και αρμονία στο φυσικό ανάγλυφο του βράχου.

Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία όλων των εποχών (κλασικά, ρωμαϊκά, βυζαντινά, οθωμανικά), σωζόμενοι ναοί βυζαντινοί και μεταβυζαντινοί μαζί μ’ ένα σύνολο κτιρίων ιστορικού και αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος συνυπάρχουν στο χρόνο. Μουσεία και πολιτιστικές λειτουργίες βρίσκονται στη Πλάκα η οποία έχει ήδη περάσει στην διεθνή βιβλιογραφία ως ένας μοναδικός ιστορικός οικισμός ενταγμένος στο κέντρο μιας μεγάλης σύγχρονης πρωτεύουσας με καινούργια δύναμη ζωής και εξέλιξης.

Όταν στέκεται κανείς πάνω στην Ακρόπολη της Αθήνας βλέπει να απλώνεται στους πρόποδες της ένα τέτοιο σύνολο από μονώροφα σπίτια και μνημεία όπως θα έπρεπε να ήταν τότε, εκεί στους χρόνους του Περικλή.

Μοναδικός ιστορικός και καλλιτεχνικός πλούτος, πολιτιστική κληρονομιά σημαντική και αξιοζήλευτη που απαιτεί θυσίες για την διατήρηση και φύλαξή της.