«Μέσω της επαφής με τα άλογα, το παιδί μαθαίνει να έχει ευαισθησίες, αυτοσυγκέντρωση, να αντιμετωπίζει τους φόβους», είπε χαρακτηριστικά στα ξένα δίκτυα. «Οι γονείς παρατηρούν ότι μόλις φτάσουν στο σπίτι, τα παιδιά είναι πιο ήρεμα και μπορούν να συγκεντρωθούν πιο εύκολα. Ακόμη και ένα χρόνο αργότερα θυμούνται τα ονόματα των αλόγων», τόνισε η ψυχολόγος και ψυχίατρος.

Φέτος το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων συνδυάζεται η επαφή με τα άλογα και η θεραπεία της τέχνης. Στις συνεδρίες το παρών δίνουν 10 παιδιά, από το Ιράκ, το Αφγανιστάν και το Ιράν, ηλικίας εννέα έως έντεκα ετών. Όλα έφτασαν στην Αυστρία με τις οικογένειές τους την προηγούμενη χρονιά από τη Μέση Ανατολή.

Η ζήτηση για το πρόγραμμα είναι μεγάλη, δυστυχώς όμως η οργάνωση πρέπει να επιλέξει εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για θεραπεία. Η φρίκη που έχουν βιώσει οι Hossein, Mohammad, Reza, Ramin, Yousef, Banin, Zahra, Sarina, Marjam και Zinap στις χώρες καταγωγής τους ή στο επικίνδυνο ταξίδι τους δεν είναι πάντα γνωστή.

Kάποιοι έφυγαν από την κόλαση αλλά υποφέρουν ακόμα. Αναζητούν τους συγγενείς τους, είδαν μέλη της οικογένειάς τους και φίλους να πεθαίνουν. Πολύ συχνά τα θύματα του πολέμου –πόσο μάλλον τα παιδιά- ακόμα κι αν ξεπεράσουν τον κίνδυνο του θανάτου, βιώνουν το μετατραυματικό στρες. Η θεραπεία με τη βοήθεια των αλόγων εφαρμόζεται για πολλές διαταραχές.

Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή των ψυχοθεραπευτών (BPtK) εκτίμησε τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι τουλάχιστον οι μισοί από τους πρόσφυγες που ήρθαν έχουν κακή ψυχική υγεία και η φροντίδα που λαμβάνουν είναι θλιβερά ανεπαρκής.

«Οι πρόσφυγες που φθάνουν δεν χρειάζονται μόνο διαμονή και φαγητό, αλλά και ιατρική περίθαλψη», δήλωσε ο επικεφαλής Dietrich Munz.

Πέρα από τις πολύ ακραίες περιπτώσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε πράξεις βίας, πολλοί άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να ζήσουν έστω και κάτω από δύσκολες συνθήκες μια φυσιολογική ζωή, και να είναι ευτυχισμένοι, καταλήγει ο ίδιος.