Ο Νίκος-Γιώργος Παπουτσίδης είναι ένας καλλιτέχνης, που αποφεύγει την δημοσιότητα και περιορίζεται κυρίως στη δημιουργία και όχι τόσο στην παρουσίαση των έργων του.

Μας δέχτηκε στο χώρο του πολύ φιλόξενα και με μεγάλη διάθεση να μας μιλήσει για την θεματολογία της δουλειάς του, καθώς και κατά πόσο τα έργα του είναι συνυφασμένα με την Αρχαία Ελλάδα και τους Ολυμπιακούς αγώνες. Μας μίλησε για τις εταιρικές του συνεργασίες με την Apivita, το ξενοδοχείο Rhodοs Pallas, την την McCann Erickson.

Ζ.Τ : Νίκο, δημιουργείς πολλά χρόνια και έχεις καλύψει πολλές θεματικές ενότητες. Θα ήθελες να μας αναφέρεις τις θεματολογίες που έχεις καλύψει;

Ν-Γ.Π:  Από το 1990 ως 1999 η δουλειά μου ήταν decorative. Την χρονική αυτή περίοδο έκανα και χρηστική γλυπτική. Όταν ξεκινούσα ένα έργο, ήξερα πως θα τελειώσει. Υπήρχε σχέδιο και μελέτη. Η θεματολογία μου ήταν τα σύμβολα, μυθικά, αστρικά, φυσικά και θρησκευτικά.

Έκανα μελέτες για τα έντομα, τις στάσεις τους όταν επιτίθενται, όταν ερωτεύονται. Μελέτησα τα άστρα, που ανάλογα τις ακτίνες τους συμβολίζουν την γέννηση (5 ακτίνες), την δημιουργία (6 ακτίνες), την αναγέννηση ( 8 ακτίνες) και το Άγιο Πνεύμα (9 ακτίνες).

Άλλο αγαπημένο μου θέμα είναι «ο παντεπόπτης οφθαλμός» που υπάρχει σαν εικόνα σε όλους τους πολιτισμούς και τις θρησκείες. Βλέπω και κρίνω τα πάντα.

Οι δράκοι είναι ένα άλλο σύμβολο, που δούλεψα πολύ και αγαπήθηκε ιδιαίτερα. Η κίνηση τους, τα χρώματα και το μυθικό περιβάλλον γύρω τους. Οι δράκοι έχουν υπάρξει σύμβολο σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς και τις θρησκείες.

Άλλο θέμα μου και επίκαιρο αυτόν τον καιρό είναι «τα ολυμπιακά». Αυτή είναι μια ενότητα με στεφάνια, ήρωες και πεντάκυκλα. Ασχολήθηκα μ' αυτά πολύ πριν την ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.

Οι λέξεις και οι προτάσεις- γρίφοι είναι στοιχεία, που χρησιμοποιώ ακόμη και σε γλυπτά και ζωγραφικά έργα. Έχω σχεδιάσει είδη γραμμάτων και συνθέσεις με λέξεις και «οποτική ποίηση».

Στα 4-5 βιβλία που έχουν εκδοθεί, οι εικονογραφήσεις τα εξώφυλλα και οι πρόλογοι φιλοτεχνήθηκαν τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Αλέκο Φασιανό, τον Δημήτρη Μυταρά και άλλους μεγάλους ζωγράφους. Πολλά από αυτά τα έργα έγιναν αριθμημένες μεταξοτυπίες και ενιαίο έργο με δύο υπογραφές των δημιουργών.

Ζ.Τ : Τι είναι η οπτική ποίηση;

Ν-Γ.Π: Η οπτική ποίηση είναι είδος τέχνης, που εικόνα και λόγος αλληλοσυμπληρώνονται. Ξεκίνησε με την Ρωσική πρωτοπορία και το κίνημα των Ντανταϊστών. Το 1987 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ίκαρος ένα βιβλίο μου με 24 άδετα μονόφυλλα έργα με οπτική ποίηση.

«Αναθρών α όπωπε» ειναι ο τίτλος που σημαίνει «ο παρατηρών αυτά που βλέπει». Χαρακτηριστικό μόνο του ανθρώπου.

Από τότε έγραφα πάνω στα έργα μου. Έγραφα σε ζωγραφικά ή γλυπτά, λέξεις, μηνύματα ή προτάσεις ολόκληρες με τα αρχικά τους μόνο. Ξεχωρίζω τους γρίφους. Πολλές φορές δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε εγώ τι έχω γράψει. Όμως είναι ωραία μοτίβα και έχουν αποσπάσει θετικές κριτικές.

Ζ.Τ : Δουλεύεις επίσης σ' έναν χώρο στις Αφίδναι. Τι έργα εκθέτεις εκεί;

Ν-Γ.Π: Στις Αφίδναι έχω αντιπροσωπευτικά έργα όλων των ενοτήτων μου, κυρίως μεγάλων διαστάσεων, μνημειακά. Αν και ο χώρος δεν είναι προς το παρόν επισκέψιμος, έρχονται άνθρωποι του χώρου και φίλοι.

Ζ.Τ : Έργα σου έχουν μπει σε πολλούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα. Θα ήθελες να θυμηθείς μερικά;

Ν-Γ.Π: Υπάρχουν αρκετά έργα μου σε δημόσιους χώρους και αυτό με τιμά. Ένα πολύ ωραίο έργο είναι το «Αείφυλλων Ευεργετών» στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στην οδό Ακαδημίας 50, που φιλοτεχνήθηκε για την έκθεση «Παγκόσμιος Ελληνισμός Εθνικοί Ευεργέτες». Κάθε φύλλο αντιπροσωπεύει έναν από του 38 Εθνικούς μας Ευεργέτες.

Υπάρχει ένας φάρος από ανοξείδωτο ατσάλι 15 μέτρα ύψος, στο «Emelisse Hotel» στο Φισκάρδο Κεφαλονιάς, δύο επιτοίχια σιδηρογραφήματα με δράκους στον Πολυχώρο Αθηναΐς.

Άλλα έργα μου είναι η παγκόσμια δάδα στο μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου, στην Absolut Co στην Στοκχόλμη ένα στεφάνι – σιδηρογράφημο σε επιτοίχειο μπουκάλι, το «5κυκλο» στην Νέα Κηφισιά, το «πολύκυκλο» στο Π.Φάληρο, το τοπίο με λάβαρα στην Τεχνόπολη.

Επίσης, το «Χαίρε Ήλιε» στην Ρόδο κοντά στο Δημαρχείο και άλλα με τελευταίο το «Όραμα»  στον κήπο του ενιδρύου στην Ρόδο, ένα δείγμα laser cut sculpture, μια φιγούρα που ατενίζει την θάλασσα και τον ουρανό στο νησί που αγαπώ.

Αγαπώ την Ρόδο γιατί ήταν η πρώτη μου εικόνα όταν ήμουν μικρός και ήρθαμε στην Ελλάδα ως Έλληνας Αιγύπτου. Παιδικές θύμησες! Ήμουν 4 χρονών και άκουγα για την Ελλάδα με θαυμασμό από την οικογένεια μου.

Ανυπομονούσα να την δω από κοντά.

Ζ.Τ : Θεωρείς ότι οι εταιρικές συνεργασίες δίνουν πνοή στον καλλιτέχνη; Με ποιες μεγάλες εταιρείες έχεις συνεργαστεί στην Ελλάδα;

Ν-Γ.Π: Εκτιμώ πολύ τις εταιρικές συνεργασίες. Έχω συνεργαστεί εξαιρετικά με την Mc Cann Erickson, την Mobil Οil, την Cocacola, με την Absolut με το Αθηνόραμα για τους χρυσούς σκούφους το 1999, με την Ελαίδα, τον ΟΤΕ, την Cosmote, το Athens Hilton το 2004, με τον Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με το Macedonia Pallas κλπ.

Τελευταία, φιλοτέχνησα με ιδιαίτερα συναισθήματα την πόρτα για το νεοκλασικό κτίριο στην Apivita στην οδό Σόλωνος.

Στο ίδιο ύφος της «εισόδου-κυψέλης» έφτιαξα την πύλη του οικολογικού εργοστασίου της ίδιας εταιρείας στο Μαρκόπουλο Αττικής. Επίσης, σε κάθε κατάστημα, που ανοίγει στον κόσμο η εταιρεία, φιλοτεχνώ ένα σιδερένιο επιτοίχιο με διαφορετική παράσταση κάθε φορά και κεντρικό στοιχείο την λέξη χαίρε» σαν καλωσόρισμα. Μ' αρέσει πολύ το όλο concept και η συνεργασία μου με μια τέτοια εταιρεία. Είναι γεγονός ότι η Apivita διαθέτει μια μεγάλη συλλογή έργων μου, καθώς είναι μια εταιρεία που ενδιαφέρεται για την τέχνη και διαθέτει μια πλούσια συλλογή σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών με θέμα τα φυτά του Ιπποκράτη.

Επίσης, ξεκίνησα μια συνεργασία με το ιστορικό ξενοδοχείο Rhodοs Pallas όπου σε χώρο του ξενοδοχείου εκτίθενται μόνιμα τα πολλαπλά έργα μου και όχι μόνο. Η αποκλειστική συνεργασία μου μ' ένα τόσο μεγάλο ξενοδοχείο γεννά πολλές δημιουργικές ιδέες με εικαστική προσέγγιση και ανταπόκριση στο εξωτερικό. 

Ζ.Τ : Ως αφετηρία των Ολυμπιακών Αξιών και του «Ευ Αγωνίζεσθαι» μπορεί η Αθήνα σήμερα να είναι καλλιτεχνικός προορισμός και για καλλιτέχνες από το εξωτερικό;

Ν-Γ.Π: Η καθαρή τέχνη γίνεται από καλλιτέχνες απαλλαγμένους από τα σύγχρονα συναισθήματα της ανταγωνιστικότητος της δόξας και του χρήματος. Είναι ίδια συμπεριφορά με του αθλητικού «Ευ Αγωνίζεσθαι». Με αυτή την Ολυμπιακή αρχή, θα μπορούσε να γίνει ένας αγώνας καλλιτεχνών από άλλες χώρες με έργα που θα στόλιζαν την πόλη μας.

Το «Ευ Αγωνίζεσθαι» είναι προσωπικό βίωμα για τον καθένα. Πόσο μάλλον για τον δημιουργό. Έτσι θα δημιουργούνταν σπουδαία έργα.

Το δικό μου έργο, που βρίσκεται στην είσοδο του Μουσείου Μαραθωνίου Δρόμου από το 2013, είναι όσο πιο ειλικρινές μπορούσε να γίνει. Το έργο αυτό με τίτλο  «Ευ Αγωνίζεσθαι Πεντάκυκλο με Λέξεις- Έννοιες» τοποθετήθηκε μόνιμα στην είσοδο του Μουσείου αποτελείται από 5 κύκλους που περιστρέφονται μεταξύ τους με Λέξεις – Έννοιες, όπως πολιτισμός ειρήνη άμιλλα όραμα και σαφήνεια κλπ.

Who is who

O Nίκος-Γιώργος Παπουτσίδης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Υπήρξε διπλωματούχο μέλος της Ένωσης Αρχιτεκτόνων και Σχεδιαστών Περιβάλλοντος της Αγγλίας, όπου τιμήθηκε με το βραβείο Μινέρβα. Επινόησε το Σιδηρογράφημα, είδος τέχνης όπου η ζωγραφική και η γλυπτική παρουσιάζουν ενιαίο έργο πάνω σε λαμαρίνα. Έχει σχεδιάσει είδη γραμμάτων και συνθέσεις με λέξεις και έχει γράψει Οπτική Ποίηση. Δημιούργησε το “Ποίημα Αντικείμενο”, είδος τέχνης στο οποίο εικόνα και λόγος αλληλοσυμπληρώνονται. Φιλοτέχνησε μετάλλια, βραβεία, κοσμήματα, εξώφυλλα δίσκων, αφίσες και υπαίθρια λάβαρα. Έχει συνεργαστεί με τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων (1997-1998-1999-2002-2003), το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (2000) και το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών “Ε.Βενιζέλος” (2002).

Κατά καιρούς δημοσιεύει διηγήματα και άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες. Γλυπτά έργα του βρίσκονται στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (1997), στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος - ACGart (1997, 2007, 2009), στα γραφεία της ABSOLUT COMPANY, Στοκχόλμη (1999), στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα” (2000), στο Δημαρχιακό Μέγαρο Αθηνών (2003) , στο ΚΑΤ Κηφισιάς (2003), στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων (2008), στον πολυχώρο πολιτισμού Αθηναΐς (2010), στο Copelouzos Family Art Museum (2012), στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου (2013), στην πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Αθήνα (2013) και σε ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού. Μόνιμα υπαίθρια γλυπτά του υπάρχουν στην Τεχνόπολη-Γκάζι (1999), στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς (2001), στην Ιθάκη (2001), σε πλατεία του Δήμου Κηφισιάς (2003), στο Ηρώον του Δήμου Παλαιού Φαλήρου (2005), στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών (2007), σε κεντρικά σημεία της πόλης της Ρόδου (2008), στο Copelouzos Family Art Museum (2012) και στην αφετηρία του Μαραθωνίου Δρόμου (2013). 

Ατομικές εκθέσεις

1992 Γκαλερί La Hune Brenner, Παρίσι

1993 Γκαλερί Titanium, Αθήνα. “Η Ποίηση του Αντικειμένου”

1995 Γκαλερί La Hune Brenner, Παρίσι

1996 Γκαλερί Titanium, Αθήνα. “Ηρθαν”

1997 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Γλυπτική-Αντικείμενα Τέχνης”

1998 Αίθουσα Σκουφά, Αθήνα. “Σιδερένιος Κήπος”

1999 Τεχνόπολις-Γκάζι, Αθήνα. “Ταξίδι με την Κιβωτό”

2000 Αίθουσα Tέχνης Κιβωτός, Aθήνα. “Σιδερένια Ανάγλυφα”

2002 Πολιτιστικό Κέντρο Δ. Αθηναίων “Μελίνα”, Αθήνα. “Χαίρε, ο έπαινος του Αθλητή”

2003 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Χαίρε Πόλις – Γλυπτά σε κλίμακα”

2005 Κέντρο Πολιτισμού και Άθλησης Δ. Παλαιού Φαλήρου, Παλαιό Φάληρο. “Ιωστεφή Γλυπτά”

2005 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Δρακοσυλλέκτης”

2007 Ζάππειο Μέγαρο, Αθήνα. “Γλυπτά περίοπτα επιλεγμένα για το Περιστύλιο”

2008 Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης, Ρόδος. “Δράκοι, Άστρα και ένα Κάστρο”

2010 Πολυχώρος Πολιτισμού Αθηναΐς, Αθήνα. “Χρώμα και Σίδερο, 1990-2010 ”

2011 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Ζωγραφική – Γλυπτική” 2013 Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου, Μαραθώνας Αττικής. “Μαραθώνιο Σύμπαν”

2013 Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Αθήνα. “Star Dragon”

Ομαδικές Εκθέσεις (επιλογή)

1995 Γκαλερί Μάγια Τσόκλη, Αθήνα. Γλυπτική κατασκευή “Νυφικοί Θάλαμοι”

1997 Αίθουσες Τέχνης Οδυσσέας Ελύτης, Αθήνα. “Ζωγραφική σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη

1997 Πινακοθήκη Πιερίδη, Αθήνα. “Levi’s Art”

1997 Πολιτιστικό Κέντρο Δ. Αθηναίων “Μελίνα”, Αθήνα. “Slamp Art”

1999 Mουσείο Μπενάκη, Αθήνα. “Art Quake”

2000 Αίθουσα Tέχνης Καστέλας, Πειραιάς. “Bleu Outremer”

2002 Aθηναΐς – Υδρότεχνο, Αθήνα. “Πρόοδος”

2003 Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών, Αθήνα. “Μικρογλυπτική”

2004 Μουσείο Θεόφιλου, Μυτιλήνη. “Ο κόσμος της ελιάς”

2005 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Το παιχνίδι”, “Θάλασσας …έργα”

2006 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Γειτονιές της Αθήνας” 2007 Cartier, Αθήνα. “Love day”

2007 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Επαφές”

2008 Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας Κέντρο Γαία, Κηφισιά. «Τέχνη – Ζωή για τον πλανήτη»

2009 Πολεμικό Μουσείο – Art Expertise, Αθήνα. «4 εποχές»

2011 Πολιτιστικό Κέντρο Δ. Αθηναίων “Μελίνα”, Αθήνα (Ε.Ε.Τ.Ε.). «30 χρόνια διεθνιστικής αλληλεγγύης» 2013 Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, Κηφισιά. «Ιπποκρατική Ιατρική δια μέσου των Αιώνων»

2015 Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Μαχμούντ Μουχτάρ, Κάιρο Αιγύπτου. «Έλληνες ζωγράφοι γεννημένοι στην Αίγυπτο»

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

1996 Δεκέμβριος Εικαστικός στολισμός και εγκατάσταση στην οδό Ακαδημίας

1997 Απρίλιος Εικαστικός στολισμός της Πλατείας Συντάγματος με σύμβολα και λάβαρα

1997 Μάιος Εικαστικός στολισμός της Γιορτής Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως

1998 Απρίλιος Μεγάλο λάβαρο – Εγκατάσταση στο Σύνταγμα με τίτλο “Αθηναϊκό Όν”

2014 Μάιος Έκθεση παρουσία 22 υπουργών Ευρωπαϊκής Ενώσεως στις εγκαταστάσεις της APIVITA, Μαρκόπουλο Αττικής

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

1984 «Ο Πτεροφόρος». Ποίηση με εξώφυλλο και εικονογράφηση του Γιάννη Τσαρούχη, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα.

1987 «Αναρθρών α όπωπε». Οπτική ποίηση σε 24 άδετα μονόφυλλα, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα.

1989 «Το Ποίημα – Αντικείμενο». Γράμματα, λέξεις, ποιήματα, Εκδόσεις Τέχνης Βουρκαριανή, Αθήνα.

1991 «Το βλέμμα των Καρυάτιδων». Φωτογραφικό ντοκουμέντο του Νίκου Γιώργου Παπουτσίδη για την τελευταία σκηνογραφική δουλειά του Γιάννη Τσαρούχη, εκδόσεις Αδάμ, Αθήνα.

1994 «Το μαγικό Τετράδιο και οι Ζωγραφιές του». Ποίηση με εξώφυλλο και εικονογράφηση του Γιάννη Τσαρούχη, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα.

1999 «Νίκος Γιώργος Παπουτσίδης». Λεύκωμα με φωτογραφίες έργων φιλοτεχνημένων την περίοδο

1990 – 1999, εκδόσεις Νηρέας, Αθήνα. 2002 «Χαίρε, ο έπαινος του αθλητή». Έκδοση του Πολιτισμικού Οργανισμού Δήμου Αθηναίων.

2008 «Δράκοι, Άστρα και ένα Κάστρο». Έκδοση του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων.