Το βλέπουν αυτό όσοι από διαστροφή, είτε από αδήριτη επαγγελματική υποχρέωση παρακολουθούν τις Κοινοβουλευτικές εργασίες. Κάθε Βουλή, είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Θα ήταν μια ενδιαφέρουσα εξαίρεση ο ΣΥΡΙΖΑ που ανέδειξε στο προσκήνιο μερικές αξιοπρόσεκτες φωνές και μια ενδιαφέρουσα ρητορική, προτού βυθιστεί αύτανδρος και αυτός στην κινούμενη άμμο των Μνημονίων.

Ο πολιτικός λόγος, έχει ξεπεράσει από καιρό τα σύνορα της αναίδειας. Και τα πάντα μπορούν να ειπωθούν στις μέρες μας, χωρίς «ταρίφα».

Παρακολουθώντας πολιτικούς που σπαθίζουν απειλητικά τα χέρια στον αέρα από νωρίς τα ξημερώματα μέχρι αργά το βράδυ στις τηλεοράσεις, (δεν κάνει σεξ άραγε κανείς από δαύτους;) πλανιέται η εντύπωση ότι έχουν μεταλλαχθεί σε ένα ιδιαίτερο είδος ανθρώπου όπου σημασία δεν έχει να ακούσεις την άποψη του άλλου και να την αντιμετωπίσεις με επιχειρήματα, όσο ο δημόσιος κανιβαλισμός και η διαπόμπευση.

Η δημόσια αντιπαράθεση προϋποθέτει ένα επαρκές φορτίο γνώσεων και μετριοπάθειας και όχι υστερικές προσωπικότητες που κάνουν ταμείο στο τέλος της μέρας φιλάρεσκα και μετράνε κρανία αντιπάλων.  

Ασκημένοι στις ύβρεις, την λοιδορία και τους μειωτικούς χαρακτηρισμούς, διαπρέπουν στο σπορ, οι περισσότεροι από όσους φιλοξενούνται στις δήθεν «ενημερωτικές» εκπομπές», με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα ποσοστά σύγχυσης στη χώρα και να απομακρύνουν δραματικά τις προοπτικές συναινετικών λύσεων, δεδομένου μάλιστα, ότι τα βασικά κόμματα του αστικού κορμού, παίζουν από την ίδια (μνημονιακή) πλευρά του γηπέδου.

Το θέμα τους, όμως, δεν είναι πως θα σωθεί η χώρα. Το θέμα είναι πως θα χαντακωθεί και θα απαξιωθεί ο αντίπαλος ώστε να βγουν προσωρινά δικαιωμένοι.

Σκοπίμως δεν κάνω αναφορά στο «δόγμα Γεωργιάδη» σύμφωνα με το οποίο οι κομμουνιστές θα έπρεπε να φυλακίζονται στην Ελλάδα.

Η στέρηση της εξουσίας έχει αμβλύνει τη φαντασία του Αντιπροέδρου της ΝΔ. Χάθηκε να ξανανοίξουν τα ξερονήσια;..  

Γιώργος Ηλία Χατζηδημητρίου