Στο venice, όπου έσμιξε η θρυλική παρέα των Τζιμ Μόρισον, Ρέι Μάνζαρεκ, Ρόμπι Κρίγκερ και Τζων Ντέσμορ θα γιορτάζεται κάθε χρόνο η «Ημέρα των Doors» και θα είναι μια ξεχωριστή μέρα για τους κατοίκους της. Η αρχή θα γίνει στις 4 του μηνός παρουσία των δύο εν ζωή Doors, του κιθαρίστα Κρίγκερ και του ντράμερ Ντένσμορ, οι οποίοι θα συμμετέχουν στο πρώτο εορτασμό μαζί με μέλη της οικογένειας των Ρέι Μάνζαρεκ και Τζιμ Μόρισον.

«Είναι πολύ σωστό πως θα γιορτάσουμε τα 50 χρόνια εκεί όπου όλα ξεκίνησαν» δήλωσε.. ο Τζον Ντένσμορ και πρόσθεσε: «Τα τραγούδια μας ξεπήδησαν σαν χρυσόψαρα από τον Ειρηνικό και απ’ ότι φαίνεται ο κόσμος έφαγε πάρα πολύ!».

Τα τραγούδια των Doors είναι διαχρονικά και περνούν από γενιά σε γενιά, μισό αιώνα μετά την κυκλοφορία του πρώτου και ομώνυμου δίσκου τους στις 4 Ιανουαρίου του 1966 στην Electra, ο οποίος βρίσκεται στο Νο 42 της λίστας με τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών του Rolling Stone. 

«Γυρνώντας στο Λος Άντζελες, αρχίσαμε να δουλεύουμε τον πρώτο μας δίσκο. Τελειώσαμε την ηχογράφηση του δίσκου μέσα σε έξι μέρες γιατί τα τραγούδια τα είχαμε δουλέψει σχεδόν ένα χρόνο, αλλά το μίξινγκ για να βρουν τα δύο τελικά κανάλια εγγραφής για στέρεο πήρε άλλες δυο βδομάδες. Τότε ηχογραφούσαμε σε μαγνητόφωνο τεσσάρων εγγραφών, που δεν είχε καμία σχέση με τα μαγνητόφωνα είκοσι τεσσάρων εγγραφών που χρησιμοποιούνται σήμερα», αναφέρει ο Τζων Ντένσμορ στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Η ζωή μου με τον Jim Morrison και τους Doors» και συνεχίζει: «Το μίξινγκ ήταν πληκτικό και κουραστικό, αλλά μου άρεσε η ακρίβεια που ήταν απαραίτητη. Ολόκληρη η αίσθηση ενός τραγουδιού μπορούσε ν΄αλλάξει με μια ελάχιστη μείωση ή αύξηση του ήχου σ’ ένα όχι πολύ καθαρό πίσω όργανο. Το εξώφυλλο του δίσκου το σχεδίασε ο Μπιλ Χάρβεϊ, ο διευθυντής της Ηλέκτρα, από μια σειρά φωτογραφιών για τις οποίες ποζάραμε. Μου φάνηκε ωραίο, εκτός από το γεγονός ότι εγώ ήμουν κάπως μικρός κι ο Τζιμ τεράστιος. Ο Τζιμ αργότερα μίλησε γι’ αυτές τις φωτογραφίες: Θα πρέπει να ήμουν τρελός, νόμιζα ότι ήξερα τι έκανα. Το φρικτό σχετικά με τη φωτογραφία είναι ότι μετά δεν μπορείς να την καταστρέψεις. Φαντάζεσαι πώς θα είναι να είμαι 80 χρονών και να πρέπει να βλέπω το εαυτό μου που πόζαρε γι’ αυτές τις φωτογραφίες;».

Η μοίρα δεν επεφύλαξε κάτι τέτοιο στον Τζιμ Μόρισον και τον έβγαλε από αυτή τη δυσάρεστη μάλλον διαδικασία για τον ίδιο. Παραγωγός του «The Doors» ήταν ο Πολ Ρότσιλντ για τον οποίο αναφέρει ο Ντένσμορ: «Ο Πολ είχε βγει πρόσφατα από τη φυλακή, όπου τον είχαν κλείσει για ναρκωτικά κι ο Τζακ Χόλζμαν ήθελε να του δώσει μια ευκαιρία. Ο Ρότσιλντ ήταν παραγωγός του Πολ Μπάτερφλιντ, πράγμα που μας είχε κάνει εντύπωση. Το ότι είχε μπει στη φυλακή γοήτευε την επαναστατική μας φύση. Ο Πολ ήθελε να υγράνει το δέρμα των ντραμς μου για ν’ ακούγεται σαν την σουρντίνα στο πιάνο. Αυτό στην αρχή παρεμπόδιζε την τεχνική μου, αλλά ύστερα από λίγο καιρό ερωτεύτηκα το μεγάλο, παγιδευμένο ήχο που έκαναν τα ντραμς…».