Διακήρυτταν την αγάπη, τον έρωτα, την ειρήνη και τα ναρκωτικά. Με μια λέξη την ελευθερία. Ο λόγος για τα «παιδιά των λουλουδιών», την ασυμβίβαστη γενιά που άφησε το δικό της σημάδι στην ιστορία. Το τριήμερο Φεστιβάλ του Woodstock το 1969 αποτέλεσε ορόσημο μιας ολόκληρης εποχής. Σαρανταπέντε χρόνια περίπου μετά, το γεγονός έχει αποκτήσει διαστάσεις θρύλου. Πολλοί μιλούν για το event που άλλαξε τη ροκ μουσική, διαμορφώνοντας την όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Συγκαταλέγεται στη λίστα του Rolling Stone με τις 50 στιγμές που άλλαξαν την ιστορία του Rock and Roll.
Γιατί απέρριψαν το Woodstock γνωστοί καλλιτέχνες της ροκ;
Προσέλκυσε 450.000 οπαδούς του τριπτύχου Sex, Drugs and Rock & Roll, οι οποίοι έστησαν σκηνές στο χώρο του φεστιβάλ, επιδόθηκαν σε όργια, φώναξαν βροντερά συνθήματα για την παγκόσμια ειρήνη και την επιστροφή των αμερικανών στρατιωτών από το Ιράκ, καθώς και οριστική παύση των ρατσιστικών διακρίσεων εντός της χώρας. Στο Woodstock εκφράσθηκε ο γενικευμένος κοινωνικός αναβρασμός από την αμερικανική νεολαία που επιζητούσε έναν νέο τρόπο ζωής μακριά από τα εκάστοτε συμφέροντα.
Το φεστιβάλ -σήμα κατατεθέν της ροκ- δεν κατάφερε να προσελκύσει τους Beatles, επειδή επέλεξαν να τραγουδήσουν σε άλλο φεστιβάλ με καλύτερα λεφτά, ενώ επίσης δεν είχαν δεχτεί την πρόσκληση οι Byrds και ο Bob Dylan, ο οποίος δεν συμφωνούσε με τις αρχές που πρέσβευε το κίνημα των hippies. Στο Woodstock δεν είχαν βρεθεί ούτε οι Doors, αφού ο Jim Morrison, ως γνωστόν, δεν εκτιμούσε τις μεγάλες συναυλίες που πραγματοποιούνταν σε εξωτερικούς χώρους. Οι Jethro Tull και ο Ian Anderson παράλληλα είχαν δηλώσει πως δεν θέλουν να περάσουν το Σαββατοκύριακο με «άπλυτους χίπιδες».
Ο σχεδιασμός του είχε αρχικά γίνει με καθαρά κερδοσκοπικά κριτήρια, ενώ η τεράστια προσέλευση του κόσμου στη συνέχεια το μετέτρεψε σε μια τεράστια γιορτή αγάπης. Οι φράχτες έπεσαν, ενώ όσοι δεν είχαν εισιτήρια κατάφεραν να εισέλθουν στο χώρο. Τα άτομα που επισκέφτηκαν το μεγάλο γεγονός έφτασαν τα 450.000. Το εισιτήριο συμμετοχής στο τριήμερο (που έγινε τετραήμερο λόγω βροχών) φεστιβάλ ήταν 18 δολάρια, εάν είχε αγοραστεί προκαταβολικά και 24 δολάρια στις πύλες των συναυλιακών χώρων. Τα αυθεντικά εισιτήρια από το φεστιβάλ σήμερα έχουν συλλεκτική αξία.
Ο ειρηνικός χαρακτήρας του φεστιβάλ διατηρήθηκε με τα κοινά ιδανικά των παρευρισκόμενων να διαδραματίζουν ρόλο ζωτικής σημασίας. Στις τέσσερις ωστόσο μέρες της διεξαγωγής καταγράφηκαν δυο θάνατοι (ένας από υπερβολική δόση ηρωίνης και ένα ατύχημα) και δυο γεννήσεις. Μέσα στα τελευταία σαράντα χρόνια έγιναν δύο προσπάθειες αναβίωσης του πρωτοποριακού Φεστιβάλ, μια το 1994 και μια ακόμη το 1999. Η μουσική του Woodstock καθόρισε μια ολόκληρη γενικά και αποτέλεσε παρακαταθήκη και όλων των επόμενων. Μέσω αυτής οι νέοι εκφράστηκαν, διαμόρφωσαν απόψεις, έφτιαξαν εικόνες και πέρασαν μηνύματα. Οι καλλιτέχνες ήξεραν πως μέσα από μια νότα, ένα στίχο μπορούσαν να ξεσηκώσουν τον πλήθος που το είχε ανάγκη. Ένα πλήθος που είχε ανάγκη να φωνάξει, να διαμαρτυρηθεί, να πάρει πίσω αυτό που ήταν δικό του. Να μην αφήσει κανέναν να του κλέψει τα ιδανικά και τις αξίες του. Να μην αφήσει κανέναν να του επιβάλλει όρους και κανόνες για την ζωή.
Τα άτομα που επισκέφτηκαν το μεγάλο γεγονός έφτασαν τα 450.000
Η ψυχεδέλεια που είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της προς τα τέλη των ‘60s συνδέεται άρρηκτα με τη μουσική της περιόδου. Παραισθησιογόνες ουσίες, LSD, βαρβιτουρικά και χάπια που υπό την επήρειά τους γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν πολλά και σπουδαία κομμάτια. Οι άνθρωποι προσπάθησαν να ξεφύγουν από την καταπίεση, να ταξιδέψουν, ακόμα και μέσω της φαντασίας και του νου τους σε ένα μέρος όπου θα ζουν αρμονικά, χωρίς συγκρούσεις, αλλά με πολλή αγάπη και συναίσθημα. Μια εικόνα που δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτή της αμερικάνικης κοινωνίας του τότε που όλοι οι hippies ήθελαν να ανατρέψουν.