Τα κόμικς πρωτοεμφανίστηκαν στην Αμερική με την ακμή τους να βρίσκεται στην δεκαπενταετία 1935-1950. Αρχικά σατίριζαν την καθημερινότητα, πολύ γρήγορα όμως καταπιάστηκαν με θέματα μεγάλης γκάμας όπως κοινωνικές διαφορές, σεξουαλικότητα, βία, οικολογία, επιστημονική φαντασία, ουέστερν και μυστηρίου. Τη δεκαετία του 1940 τη σκυτάλη παίρνει και η Γηραιά Ήπειρος, όπου οι δημιουργοί της εμπνέονται από τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα όπως βία, κοινωνικές αδικίες και ανισότητες και ως περισσότερο πολιτικοποιημένα μυαλά δημιουργούν έργα κοινωνικού στοχασμού.

Τα κόμικς δεν είναι απλές εικόνες όπως βλέπουμε στα διάφορα περιοδικά, πίσω από αυτά υπάρχουν σκιτσογράφοι και σεναριογράφοι που προσπαθούν να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, να μετατρέψουν τις όμορφες ιδέες τους σε μηνύματα, να επικοινωνήσουν με το κοινό τους, το οποίο δεν ανήκει πάντα στην ομάδα της παιδικής ηλικίας αλλά και σε φανατικούς ενήλικες αναγνώστες που τα λατρεύουν.

Η μυθολογία, η ιστορία, το αρχαίο δράμα ενέπνευσαν σειρές από κόμικς αγκαλιάζοντας ένα ευρύ φάσμα αναγνωστών από όλα τα γούστα και τις ηλικίες. Ποιός δεν θυμάται τη σειρά «Κλασσικά Εικονογραφημένα» τυπικά δείγματα ελληνικής εικονογράφησης με θέματα εμπνευσμένα από την αρχαιότητα και την ιστορία τα οποία έδωσαν την δυνατότητα σε εκείνες τις πιο παλιές γενιές να εξοικειωθούν και να γνωρίσουν μεγάλους κλασσικούς συγγραφείς όπως ο Σαίξπηρ, ο Ντίκενς , ο Δουμάς, ο Σκοτ και πολλοί άλλοι. Ήρωες και θεοί από την ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα, τα έργα του Αισχύλου και του Αριστοφάνη σε κόμικς, παρακινούν τα παιδιά να μάθουν και να γνωρίσουν τους καιρούς εκείνους «των υψηλών έργων πνεύματος και τέχνης» δίνοντας τους τον στοιχειώδη μύθο με πλοκή και περιπέτεια.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Μικρό Ήρωα, τη Μάσκα, τα διάφορα Μίκυ Μάους που δέθηκαν αδιάσπαστα με τις τρυφερές ψυχές μας. Ταύτιση συνήθως με τους «καλούς» όπως και στο σινεμά, μεταμορφωνόμασταν από Ρομπέν των δασών σε Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο.

Το μουσείο στις Βρυξέλλες και η πανεπιστημιακή έδρα στη Σορβόννη αποδεικνύουν την μεγάλη αποδοχή των κόμικς ως εκπαιδευτικό μέσο και εικαστική δημιουργία. Η γνώση μέσα από την αναψυχή και την ξεκούραση, μέσα από την μετατροπή της από ανιαρή διαδικασία σε γλωσσική και αισθητική αγωγή. Η ένατη τέχνη των καλών τεχνών τα κόμικς, με έντονο το στοιχείο της επικοινωνίας και της δημιουργίας συνδυάζει τον λόγο και την εικόνα σε ταυτόχρονη πορεία.

Δ.Κ