Το άθλημα των κυνοδρομιών ξεκίνησε με την αναγνωρίσιμη σύγχρονη μορφή του το 1912. Τότε ήταν που ο Owen Patrick Smith εφηύρε τον μηχανικό ή τεχνητό λαγό και τον έβαλε μέσα στις κυκλικές ή οβάλ πίστες.Το 1919 έλαβαν χώρα οι πρώτοι αγώνες κυνοδρομιών στις ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αυτές που εξέλιξαν περαιτέρω το συγκεκριμένο άθλημα, αλλά και που εγκαινίασαν τον επίσημο στοιχηματισμό σε αγώνες κυνοδρομιών. Ωστόσο, τη μεγάλη ανάπτυξη και διάδοσή τους την οφείλουν οι κυνοδρομίες στη Βρετανία, όπου το άθλημα μετρούσε πολλούς οπαδούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων προέρχονταν από την εργατική τάξη. Χαρακτηριστικό είναι πως στα τέλη του 1927 λειτουργούσαν 40 πίστες αγώνων σε όλη τη χώρα, νούμερο αξιοσημείωτο για τα δεδομένα της εποχής.

Οι αγώνες κυνοδρομιών διεξάγονται σε ειδικά διαμορφωμένες πίστες, τα λεγόμενα κυνοδρόμια. Οι αποστάσεις που καλούνται να καλύψουν τα τετράποδα – αθλητές ποικίλουν αναλόγως των διαστάσεων του εκάστοτε σταδίου. Η κατηγορία, στην οποία εντάσσεται κάθε σκυλί, εξαρτάται από την απόσταση που μπορεί αυτό να καλύψει, καθώς και από την επίδοσή του. Έτσι, κάθε σκύλος φέρει διαφορετικό χρώμα, ανάλογα με την κατηγορία, στην οποία ανήκει. Κατά την εκκίνηση τοποθετούνται σε ειδικά διαμορφωμένα κλουβιά. Στόχος τους είναι να τρέξουν όσο γρηγορότερα μπορούν και να πιάσουν έναν ψεύτικο, πλαστικό λαγό. Αυτός, όντας τοποθετημένος πάνω σε μπάρα, ξεκινά να τρέχει προτού ξεκινήσουν τα σκυλιά, ενώ παράλληλα βγάζει ήχους, γεγονός που κάνει το κυνήγι ακόμη πιο ανταγωνιστικό. Το σκυλί που θα τερματίσει πρώτο, κερδίζει.

Οι χώρες, οι οποίες φέρονται να έχουν μακρά παράδοση στο συγκεκριμένο σπορ είναι η Μ. Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, αυτές που φημίζονται για τη διοργάνωση κυνοδρομιών είναι εκτός από τις προαναφερθείσες Αγγλία και Αμερική, η Αυστραλία, η Ιρλανδία, η Νέα Ζηλανδία, αλλά και το Μεξικό. Σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Ελβετία, η Φινλανδία, η Τσεχία, κ.ά., οι κυνοδρομίες διοργανώνονται από τους ιδιοκτήτες σκύλων, ενώ δεν υφίσταται χρηματικό ενδιαφέρον. Σε κάποιες άλλες πάλι, οι κυνοδρομίες είναι σχεδόν άγνωστες. Η Ελλάδα για παράδειγμα μέχρι πρότινος αγνοούσε το συγκεκριμένο άθλημα.

Οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες σκύλων που συμμετέχουν σε κυνοδρομίες στην Αυστραλία εξηγούν πως είναι προσηλωμένοι στη φροντίδα και ασφάλεια των ζώων, ενώ όπως προσθέτουν σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία  των καταγγελιών για κακοποίηση ζώων σχετιζόταν με λαγωνικά. Ειδική εξεταστική επιτροπή έχει διοριστεί προκειμένου να μελετήσει το φαινόμενο και να περιορίσει τον αριθμό των ζώων που χρησιμοποιούνται με στόχο το κέρδος.

Αναδιάρθρωση των αγώνων

Στη χώρα αυτή κάθε χρόνο θα έπρεπε να γυρνούν στο σπίτι τους τουλάχιστον 2.000 σκύλοι. Αν ένα στα τέσσερα σκυλιά «συνταξιοδοτούνταν» κάθε χρόνο (υπολογίζοντας μια αγωνιστική καριέρα τεσσάρων ετών στο καθένα και θανάτους που θα σημειώνονται από φυσικά αίτια), το άθλημα θα μπορούσε να επιβιώσει με γύρω στα 8.000 σκυλιά να τρέχουν στην αρένα ετησίως, γράφει ο βρετανικός Guardian. Φυσικά ο αριθμός είναι μεγάλος, ωστόσο δεν συγκρίνεται με αυτό των 55.000 που ισχύει για τώρα. Από τα 8.000 ζώα τα 3.200 περίπου είναι ανήλικα, δηλαδή μέχρι 18 μηνών.

 

Η ράτσα των σκύλων Greyhound είναι ιδιαίτερα γνωστή από το άθλημα της κυνοδρομίας

Ένας αγωνιστικός χώρος κυνοδρομιών για να συνεχίσει να λειτουργεί χρειάζεται γύρω στα 360 λαγωνικά ηλικίας μεταξύ 18 μηνών και 4 χρόνων που θα τρέχουν οποιαδήποτε χρονική στιγμή τρεις φορές το δεκαπενθήμερο. Μια τυπική κυνοδρομία πρέπει να διαρκεί περίπου 30 δευτερόλεπτα ώστε τα ζώα να μην εξαντλούνται και να προστατεύονται. Τα κυνηγόσκυλα εξάλλου γοητεύονται όταν κυνηγούν ένα ψεύτικο αντικείμενο που λειτουργεί σαν δέλεαρ για να τους μαγνητίσει.

Παράλληλα θα μπορούσε να υιοθετηθεί ένα πιο εταιρικό μοντέλο για τους αγώνες το οποίο θα σήμαινε χρήση περισσότερο αποτελεσματικών λαγωνικών και όχι σκύλων που απλά τρέχουν γρήγορα. Αυτό βέβαια θα σήμαινε τη μικρότερη δραστηριοποίηση του ανθρώπου ως εκπαιδευτή και δημιουργού του σκύλου.

Η ράτσα των σκύλων Greyhound είναι ιδιαίτερα γνωστή από το άθλημα της κυνοδρομίας. Τα συγκεκριμένα σκυλιά, εφόσον έχουν περάσει ειδική εκπαίδευση, θεωρούνται τα πλέον κατάλληλα για τέτοιου είδους αγώνες. Το «γκρι λαγωνικό» είναι ένα πανέξυπνο ζώο, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη όραση, γρήγορα αντανακλαστικά, αλλά και με μεγάλη ευελιξία και ταχύτητα. Είναι ψηλό και αθλητικό, ενώ το τρίχωμά του είναι κοντό και η απόχρωση αυτού είναι συνήθως γκρι, χωρίς να σημαίνει, ότι δεν μπορούμε να συναντήσομε ένα greyhound χρώματος καφέ, μαύρου ή και άλλου.