Στον τρίτο τόμο της αυτοβιογραφίας του ο Ράσελ αγγίζει μια σειρά από ζητήματα που απασχόλησαν στοχαστές της εποχής του και όχι μόνο, μεταξύ των οποίων η σημασία της εκπαίδευσης, η αξία της αβεβαιότητας, η αναγκαιότητα της κριτικής σκέψης, το χάρισμα της ευφυούς κριτικής.

Αρχικώς δημοσιεύθηκε με τη μορφή δεκαλόγου του φιλελευθερισμού στο ένθετο της New York Times τον Δεκέμβριο του 1951 υπό τον τίτλο «Η καλύτερη απάντηση στο φανατισμό: Φιλελευθερισμός». (http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9A06E7DA1431EF3BBC4E52DFB467838A649EDE)

Η πιο εμπεριστατωμένη άποψη περί φιλελευθερισμού περιλαμβάνεται, σύμφωνα με πολλούς, στο δεκάλογο του Ράσελ:

1.Μην αισθάνεσαι απόλυτα σίγουρος για τίποτα.

2.Μην νομίζεις ότι αξίζει τον κόπο να αποκρύψεις στοιχεία, γιατί είναι βέβαιο ότι αυτά κάποια στιγμή θα έρθουν στο φως.

3.Μην επιχειρείς να αποθαρρύνεις τη σκέψη γιατί είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρεις.

4.Όποτε βρίσκεσαι σε διαφωνία, ακόμη και εάν πρόκειται για τον/την σύζυγό ή τα παιδιά σου, αντιμετώπιζέ την με επιχειρήματα και όχι με αυταρχισμό, γιατί η νίκη που βασίζεται στην επιβολή της εξουσία είναι απατηλή.

5.Μην επιδεικνύεις κανέναν σεβασμό στην εξουσία άλλων γιατί πάντα θα βρεθεί κάποια αντίθετη εξουσία.

6.Μην καταπιέζεις απόψεις που θεωρείς ολέθριες, γιατί θα έρθει η στιγμή που θα σε καταπιέσουν οι ίδιες οι απόψεις.

7 Μην φοβάσαι τις εκκεντρικές απόψεις, γιατί κάθε αποδεκτή άποψη σήμερα, υπήρξε κάποτε εκκεντρική.

8.Να απολαμβάνεις την ευφυή διαφωνία περισσότερο από την παθητική συμφωνία. Γιατί αν εκτιμάς την ευφυΐα στην αντιδικία, όταν επέλθει η συμφωνία αυτή είναι βαθύτερη.

9.Να είσαι σχολαστικά ειλικρινής, ακόμη και αν η αλήθεια είναι άβολη. Να θυμάσαι ότι η προσπάθεια συγκάλυψης της αλήθειας είναι ακόμη πιο άβολη.

10.Μην αισθάνεσαι φθόνο για εκείνους που ζουν στον παράδεισο των ανόητων, γιατί μόνο ένας ανόητος νομίζει ότι αυτή είναι η ευτυχία.

Πηγή: brainpickings.org