Ο 52χρονος αγρότης Τζαντάβ Παγιένγκ ξεκίνησε να δημιουργεί το δάσος στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν μια μεγάλη πλημμύρα κατέστρεψε το χωριό του. Το νησί του που ονομάζεται Majuli και βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Βραχμαπούτρα είναι το μεγαλύτερο νησί του κόσμου που βρίσκεται σε ποταμό, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες συρρικνώνεται. «Είδα πολλά φίδια που είχαν ξεβραστεί από τις πλημμύρες αλλά και κοπάδια ζώων να βουτούν στα νερά για να ξεφύγουν από τη ζέστη. Τότε ήταν που αποφάσισα να φυτεύω δέντρα για όλη μου τη ζωή».

Ο θαυμάσιος αγρότης περιγράφει μια διαδικασία που είναι πολύ πιο περίπλοκη απ΄ότι φανταζόμαστε. Στην αρχή όλα ήταν πιο δύσκολα γιατί δεν είχε ούτε καν σπόρους. Αναγκάστηκε να μεταφέρει τερμίτες και μερμύγκια στο χώμα ώστε να γίνει πιο γόνιμο, έφτιαξε ποτιστικό σύστημα και φύτεψε χιλιάδες δέντρα καθώς και 300 στρέμματα μπαμπού.

Το δάσος του σήμερα, εκτός από την πυκνή του βλάστηση, φιλοξενεί πολλά είδη ζώων, ανάμεσά τους ρινόκερους, ελέφαντες, ελάφια, τίγρεις και αμέτρητα είδη πτηνών. Ο Άνθρωπος-Δάσος της Ινδίας, όπως τον αποκαλούν, βραβεύτηκε με περιβαλλοντικό βραβείο από το κράτος της Ινδίας και ετοιμάζεται να φυτέψει το δεύτερο δάσος του. «Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν πως με το να κόβουν δέντρα δεν καταφέρνουν τίποτα. Για να κόψουν ένα δέντρο από το δάσος που έφτιαξα, θα πρέπει να κόψουν πρώτα εμένα»