Το κρύο ήταν τσουχτερό... Ο 27χρονος τότε Leonid αισθανόταν σφοδρό πόνο στην κοιλιά, ο οποίος με το πέρασμα του χρόνου αυξανόταν. Η ναυτία και η αδυναμία δεν άργησαν να έρθουν. “Διέγνωσε μόνος του πως επρόκειτο για σκωληκοειδίτιδα”, εξηγεί ο γιος του, Vladislav. “Πρόκειται για ένα χειρουργείο ρουτίνας όταν βρίσκεσαι στον πολιτισμό. Ο πατέρας μου όμως ήταν στη μέση ενός έρημου τοπίου κι αυτό τον τρόμαζε πολύ”, συμπληρώνει.

 

Ο Leonid Rogozov αποτελεί πρότυπο για την ανδρεία του και το ψυχικό του σθένος

Ο Rogozov συμμετείχε σε μια αποστολή της Σοβιετικής Ένωσης στην Ανταρκτική. Ο πόνος τους χειμερινούς μήνες καταλάγιασε, ενώ επέστρεψε ακόμα πιο δυνατός την άνοιξη. Ο 27χρονος άνδρας κατάλαβε πως η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο, ήξερε πως δεν είχε πολλές επιλογές. Το ταξίδι από τη Ρωσία στην Ανταρκτική διαρκούσε 36 ημέρες, κάτι το οποίο καθιστούσε αδύνατη τη μεταφορά του.

“Έπρεπε να κάνει μόνος του την εγχείριση. Να βγάλει τα σπλάχνά του έξω και να ζήσει. Πόση ψυχική δύναμη χρειάζεται για να κάνει κανείς κάτι τέτοιο”, σημειώνει ο Vladislav. “Το βράδυ πριν πάρω τη μεγάλη απόφαση ο πόνος ήταν αφόρητος. Ένιωθα πως ξεσκίζουν τα όργανα μου εκατό τσακάλια”, έγραφε στο ημερολόγιό του ο Leonid.

 

Ήξερα πως θα πεθάνω, έπρεπε να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου

Ο νεαρός γιατρός κατέστρωσε σχέδιο για τη διάσωσή του, ενώ ζήτησε βοήθεια από έναν σύντροφό του, ο οποίος θα του βαστούσε τον καθρέφτη όσο εκείνος θα ήταν ξαπλωμένος. Στο δωμάτιο θα βρισκόταν και ένας τρίτος σε περίπτωση που ο βοηθός λιποθυμούσε. Ο Leonid ήταν τόσο καλά προετοιμασμένος που τους έδωσε ακόμα και οδηγίες για το τι έπρεπε να κάνουν σε περίπτωση που αυτός έχανε τις αισθήσεις του.

“Φτωχοί μου φίλοι! Στέκονταν εκεί δίπλα μου, βαστώντας μου το χέρι. Τα ρούχα τους ήταν λευκά, μα όχι λευκότερα από τα γεμάτα άγχος πρόσωπά τους”, είχε γράψει στη συνέχεια ο γιατρός. Η επέμβαση έγινε. Η αιμορραγία ήταν έντονη, καθώς κατά τη διάρκεια αυτής ένα όργανο πληγώθηκε παραπάνω. Η διαδικασία κράτησε δύο ώρες. Ο Rogozov πριν κοιμηθεί εξήγησε στους βοηθούς του πως να πλύνουν τα χειρουργικά εργαλεία. Δύο εβδομάδες αργότερα ο ασθενής είχε επανέλθει πλήρως.

Ο Ρώσος άνδρας τιμήθηκε με βραβείο για την προσφορά του στην κοινωνία και το σοβιετικό κράτος. Η γενναιότητά του αποτελεί πρότυπο για όλους τους νέους του παρελθόντος, του παρόντος αλλά και του μέλλοντος.