Υπάλληλος της Nestle, σε κάποιο διάλειμμα της εργασίας του, θέλησε να απολαύσει το Nescafe του, αλλά, μη βρίσκοντας ζεστό νερό, έριξε τα υλικά σε ένα σέικερ με νερό κρύο και τα χτύπησε για λίγην ώρα. Χωρίς να το καταλάβει, μόλις είχε δημιουργήσει τον φραπέ!
"Πιάσε ρε δικέ μας μια φραπεδιά!"
Εκείνο το απόγευμα του 1957 ο Σαλονικιός Δημήτρης Βακόνδιος, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ούτε που το φανταζόταν πως θα έγραφε ιστορία.
Διάσημος πλέον στα πέρατα της γης ο "φραπές" είναι μια από τις πλέον εξαγώγιμες διεθνώς ελληνικές "πατέντες"!
Η λέξη frappé είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος. Ως ξένη λέξη κανονικά είναι ουδέτερη και άκλιτη (το φραπέ). Όμως, σε αντίθεση με τις περισσότερες γαλλικές λέξεις που έχουμε δανειστεί και παραμένουν άκλιτες, η συγκεκριμένη κατά την ενσωμάτωση στην Ελληνική γλώσσα και τη χρήση της υπέστη μετάπλαση μετατρεπόμενη σε κλιτή με αλλαγή του γένους σε αρσενικό (ο φραπές, του φραπέ, οι φραπέδες ή φραπεδιές κλπ.), κυρίως στην καθομιλουμένη, κατ' αναλογίαν της κλίσης της λέξης «καφές».
Ενίοτε στην καθομιλουμένη εμφανίζεται και ως "φραπόγαλο" και συνοδεύεται, ή δηλοί η όλη τελετουργία τις νωχελικές ώρες σχόλης που συνοδεύονται συνήθως και από μια παρτίδα τάβλι.
Στη Γαλλία frappé καλείται ένα παγωμένο ρόφημα, που παρασκευάζεται επίσης χτυπώντας το σε σέικερ, αλλά από γάλα ή χυμό φρούτων χωρίς καφέ και δεν έχει σχέση με τον ελληνικό φραπέ.
Ο φραπές σήμερα, έχει κατακτήσει όλον τον πλανήτη. Φίλοι ταξιδευτές, μας είπαν ότι τον είδαν να προσφέρεται και μάλιστα σε άπταιστα ελληνικά, ακόμα και σε μια όαση της Τυνησίας!