O καλλιτέχνης του δρόμου Herr Nilsson από τη Σουηδία χρησιμοποιεί τους θρυλικούς ήρωες των παραμυθιών και τους αναπαριστά σε στιγμές που σε τίποτα δεν θυμίζουν την εικόνα που έχουν όλοι και ιδίως τα παιδιά γι’ αυτούς.
Ο ίδιος καθώς είναι και πατέρας σχετίζεται με ταινίες, παιχνίδια και ψεύτικα όπλα. Όπως εξηγεί, οι χαρακτήρες των παραμυθιών, ειδικά των πριγκιπισσών, είναι πολύ στερεοτυπικοί και ο ίδιος νομίζει ότι αν υπήρχαν πραγματικά, έπειτα από λίγο καιρό θα εξεγείρονταν, ενάντια στην κοινωνική επιταγή που τους έχει επιβληθεί.
Η εικόνα που έχουμε για αυτούς είναι αυτή του άκακου, του αθώου και του δίκαιου χαρακτήρα. Ο δημιουργός προσπαθεί να ανατρέψει το μότο αυτό για να αναρωτηθούμε το πώς ορίζουμε το «καλό» και το «κακό» στον κόσμο.
Η τέχνη του δρόμου αλληλεπιδρά με το κοινό και το ανθρώπινο περιβάλλον. Μέσα σε ένα μουσείο, ο θεατής ξέρει περίπου τι να περιμένει, πριν καν δει το έργο, ενώ σε ένα δρόμο, σε ένα πάρκο, σε ένα στενάκι, η αντίδραση σε αυτό είναι πάντα πιο ειλικρινής και αυθόρμητη.
Tweet 
Share 
Comment 