Ο λογοτέχνης, που συνήθιζε να κοιμάται νωρίς, διαμαρτύρεται για τους γείτονές του, οι οποίοι "κάνουν έρωτα κάθε δύο ημέρες". "Ζηλεύω αυτούς τους ανθρώπους που μπορούν να βγάζουν τέτοιες κραυγές ώστε την πρώτη φορά νόμισα ότι επρόκειτο για δολοφονία", ομολογεί με χιούμορ ο συγγραφέας του έργου "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο".

Ο Προυστ υπενοικίαζε ένα διαμέρισμα από την ηθοποιό Ρεζάν και φοβόταν μήπως η ιδιοκτήτρια νόμιζε ότι αυτός ευθύνεται για τη φασαρία που διατάρασσε τη νυκτερινή ησυχία. Η επιστολή απευθύνεται στον γιο της ηθοποιού, Ζακ Πορέλ, με την παράκληση αυτός να ενημερώσει τη μητέρα του ότι "ο Μαρσέλ δεν έχει ούτε πιάνο, ούτε ερωμένη". Ο συγγραφέας, που είχε μετακομίσει σε αυτό το σπίτι της οδού Λοράν Πισά στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού στις 31 Μαΐου του 1919, το εγκατέλειψε τελικά την 1η Οκτωβρίου.

Η επιστολή περιλαμβανόταν σε 307 βιβλία και χειρόγραφα του 19ου και του 20ού αιώνα της συλλογής που διατηρούσε ο λάτρης των βιβλίων και πρώην τραπεζίτης της Γενεύης Ζαν Μπονά, τη δημοπρασία των οποίων οργάνωσαν οι οίκοι Pierre Bergé & Associés και Sotheby's για τον Drouot.

Αξίζει επίσης να πούμε για τον Προυστ, οτι μια έκδοση του 1920 του βιβλίου "Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών", εμπλουτισμένη με δύο τυπογραφικά δοκίμια, εκ των οποίων το ένα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ιδιόχειρο, η αξία της οποίας εκτιμάτο μεταξύ 60.000 και 80.000 ευρώ, πωλήθηκε τελικά έναντι 110.282 ευρώ.