Ήταν γύρω στη δεκαετία του 2000 όταν τα ζωγραφισμένα στο κορμί σχέδια έγιναν σιγά σιγά μόδα και συνδυάστηκαν με την τέχνη. Σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή τη διάδοση, όπως είναι φυσικό, έπαιξαν διάφοροι celebrities και stars του καλλιτεχνικού χώρου, οι οποίοι «χτύπησαν» τατού και έφεραν το νέο trend στο προσκήνιο. Πλέον, ειδικά στις παραλίες βλέπουμε τους μισούς  λουόμενους να φέρουν από ένα τουλάχιστον τατουάζ, ενώ ιδιαίτερα διαδεδομένα είναι και αυτά με το άσπρο μελάνι, το οποίο είναι πιο διακριτικό.

  

Η τέχνη των τατού έχει απενοχοποιηθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια

Κάποτε αυτοί που είχαν τατουάζ θεωρούνταν περιθωριακοί και αντιδραστικοί. Σήμερα οι περισσότεροι έχουν από ένα. Πρόκειται για μια μόδα της εποχής που σαν φούσκα θα σκάσει μέσα στα χρόνια; Παλαιότερα αν πήγαινες σε κάποια δουλειά έκρυβες τις ζωγραφιές στο σώμα σου για να μην σε δουν και σε στραβοκοιτάξουν. Ήταν τότε που μπορεί να σε χαρακτήριζαν «αλήτη» και «υποδεέστερο». Τώρα τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει, τουλάχιστον στους περισσότερους χώρους κι αυτοί που θέλουν να κάνουν τατουάζ για να ξεχωρίσουν συνήθως κάνουν πάρα πολλά ή προτιμούν ιδιαίτερα σχέδια για να διακοσμήσουν το δέρμα τους.

Η τάση να ζωγραφίζουν οι άνθρωποι τα σώματά τους εμφανίστηκε στην Ιαπωνία της Παλαιολιθικής εποχής, γύρω στην 8η χιλιετία π.Χ. Με τα χρόνια πολλοί άλλοι πολιτισμοί την υιοθέτησαν σε όλες τις ηπείρους, ενώ ιδιαίτερη αναγνώριση κέρδισαν στην Ασία και την Ωκεανία. Οι ναυτικοί του Κάπταιν Κουκ και των υπόλοιπων εξερευνητών της εποχής (18ος αιώνας), ήταν αυτοί που ήρθαν πρώτοι σε επαφή με τους Πολυνήσιους και άλλες φυλές του Ειρηνικού, ενώ έμειναν εντυπωσιασμένοι από τη φιλοσοφία των τατού. Για το λόγο αυτό τα έβαλαν μες στη ζωή τους, ενώ κατά την επιστροφή τους στην Ευρώπη έφεραν μαζί τους τοπικούς τεχνίτες για να παρουσιάσουν – κυρίως στην Αγγλία – τις παραδοσιακές μεθόδους χτυπήματος σχεδίων στο ανθρώπινο σώμα. 

Από την εποχή εκείνη μέχρι και πριν κάποια χρόνια, τα τατουάζ συνδέθηκαν με το στίγμα και τις περιθωριακές ομάδες.  Ανάλογη χρήση έκαναν και οι ναζί, σημαδεύοντας τους Εβραίους και τους λοιπούς φυλακισμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1960 όταν οι μουσικοί της ροκ αλλά και κάποιοι ηθοποιοί άρχισαν να «βαρούν» ποικίλα σχέδια στα κορμιά τους. Θυμάστε μήπως το Μάρλο Μπράντο ως στιγματισμένο μηχανόβιο να ατενίζει τους δρόμους; Με τον καιρό διάσημοι αστέρες του Χόλιγουντ (Σον Κόνερι, Τζόντι Φόστερ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο) τα έβαλαν στη ζωή τους δημιουργώντας νέες συνθήκες για την αποδοχή τους. Το 1891, ο Σάμιουελ Ο' Ράιλυ κατασκεύασε την πρώτη ηλεκτρική μηχανή για τη χάραξη τατουάζ, έχοντας ως βάση ένα ηλεκτρικό εργαλείο του Τόμας Έντισον, με το οποίο τρυπούσε χαρτί με μια βελόνα.

H προκατάληψη γύρω από το μυστήριο των τατού άρχισε να αφανίζεται τα τελευταία τριάντα χρόνια, ενώ σήμερα αποτελούν επίσημα μέρος της δυτικής κουλτούρας και κοινωνίας. Άλλοι τα θεωρούν δύναμη, άλλοι τα χαρακτηρίζουν σέξι, ενώ κάποιοι σημείο διαφοροποίησης. Στην Αθήνα υπάρχουν περίπου σαράντα ειδικευμένα στούντιο όπου κάποιος μπορεί να «χτυπήσει» το τατού που θέλει. Και στην υπόλοιπη Ελλάδα ωστόσο κάθε πόλη διαθέτει τουλάχιστον ένα εργαστήρι. Η μεγάλη έκρηξη και εξάπλωση των μαγαζιών σημειώθηκε από το 2000 και μετά. Την τελευταία δεκαετία τόσο η προσφορά, όσο και η ζήτηση ανέβηκαν κατακόρυφα. Στις ΗΠΑ, η Ένωση Επαγγελματιών τατουάζ έχει δηλώσει ότι από το 1990 μέχρι και το 2005 χτύπησε τατού σε πάνω από 40 εκατομμύρια άτομα (σχεδόν 1 στους 6 Αμερικανούς).