Παρά το γεγονός πως το έργο του Sorrell δεν είναι μια λεπτομερής παρουσίαση της Κωνσταντινούπολης του 11ου αιώνα, η αίγλη της Πόλης κατά την περίοδο αυτή πραγματικά εντυπωσιάζει.

Στη συνέχεια μπορείτε να απολαύσετε κάποιες από τις πανέμορφες εικόνες αρχαίων μνημείων που περιλαμβάνονται στην ιστοοσελίδα. Αναφορά για το Μοναστήρι του «Χριστού Ακατάληπτου» γίνεται για πρώτη φορά σε ένα έγγραφο που χρονολογείται από το 1094 ενώ υπήρχε μέχρι το τέλος της βυζαντινής αυτοκρατορίας.Για πολύ καιρό, κυριαρχούσε η αντίληψη πως το τζαμί του Kalenderhane ήταν η εκκλησία αυτού του μοναστηριού. Πλέον έχει ταυτοποιηθεί πως πρόκειται για την Παναγία την Κυριώτισσα, που ανήκει στο μοναστήρι.

Το Παλάτι του Αντίοχου από την άλλη βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του Ιπποδρόμου ενώ χτίστηκε το 416-418 π.Χ. Κατά τους αιώνες που ακολούθησαν, το παλάτι κατέληξε να μετρά τα ερείπια του. Στα τέλη του 7ου αιώνα, η κύρια αίθουσα του μετατράπηκε στην εκκλησιά της Αγίας Ευφημίας που επέζησε μέχρι το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Η εκκλησία της Αγίας Ειρήνης χτίστηκε τον 4ο αιώνα ενώ καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά το 532. Μετά ξαναχτίστηκε ενώ σήμερα αργότερα πήρε την τελική του μορφή μετά από το σεισμό που σημειώθηκε το 740 π. Χ.

Η Αγία Ειρήνη ανέκαθεν θεωρούνταν μια από τις πιο γνωστές εκκλησίες του Βυζαντίου ενώ στο παρελθόν έχει λειτουργήσει ως οπλοστάσιο και στρατιωτικό μουσείο.