Βοστόνη, Boston Tea Party, 1773

Ήταν χειμώνας του 1773 στη Βοστόνη. Πλήθος διαδηλωτών ένα τσουχτερό απόγευμα του Δεκεμβρίου συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι της πόλης προκειμένου να μην αφήσουν το πλοίο που μετέφερε τσάι από την ανατολική Ινδία να περάσει. Στόχος ήταν η κατάργηση του μονοπωλίου του εμπορίου τσαγιού, το οποίο μέχρι τότε ανήκε αποκλειστικά στην East India Company. Αυτή η μικρή επανάσταση ήταν σημαντική, γιατί πρόκειται για ένα από τα γεγονότα που οδήγησαν, τελικά, στην Αμερικάνικη Ανεξαρτησία.

Σικάγο, Πλατεία Haymarket, 1886 (Εργατική Πρωτομαγιά)

Την 1η Μαϊου το 1886 τα συνδικάτα των εργατών στο Σικάγο επαναστάτησαν διεκδικώντας 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Οι οικογένειες των εργατών ξεκίνησαν για να διαδηλώσουν ειρηνικά στην πλατεία Haymarket. Τελικά συνελήφθησαν οκτώ διαδηλωτές για τους οποίους έγινε δίκη. Τέσσερις από αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο ενώ ο άλλος αυτοκτόνησε εντός της φυλακής. Η προβολή της δίκης σε παγκόσμιο επίπεδο έβαλε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως εργατικής γιορτής.

Ινδία, Satyagraha (Η ειρηνική μέθοδος της ψυχής), 1930

Ο λόγος για την πιο σημαντική κίνηση ανεξαρτησίας της Ινδίας από τη Βρετανία. Οι Ινδοί δεν μπορούσαν να εξάγουν το αλάτι τους, αλλά έπρεπε να το αγοράζουν από την Αγγλία επεξεργασμένο σε πολύ πιο υψηλή τιμή. Τον Μάρτιο του 1930 ο Μαχάτμα Γκάντι ξεκίνησε μια πορεία 24 ημερών από το Ahmedabad στο Dandi, μαζεύοντας κόσμο στη διαδρομή. Όλοι μαζί βούτηξαν στη θάλασσα για να βγάλουν αλάτι. Περισσότεροι από 80.000 άνθρωποι κατέληξαν στη φυλακή για αυτή τους την πράξη.

Ουάσιγκτον, Πορεία για τα κοινωνικά δικαιώματα, 1963

Ο λόγος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ “I have a dream” έμεινε στην ιστορία. Στην ειρηνική αυτή συγκέντρωση που σημειώθηκε στις 28 Αυγούστου του 1963 βρέθηκαν περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι με στόχο να βρεθούν με τον πρόεδρο Τζον Φ. Κένεντι και να διεκδικήσουν ίσα δικαιώματα για τους έγχρωμους πολίτες και για όλες τις μειονότητες. Η πορεία αυτή έμεινε γνωστή ως το γεγονός που οδήγησε στην ψήφιση του Civil Rights Act του 1964, που αναγνώριζε ίσα δικαιώματα σε όλους.

Φιλιππίνες, People Power Διαμαρτυρία, 1986

Θυμάστε μήπως το όνομα Κορασόν Ακίνο; Συνήθιζε να αποκαλεί τον εαυτό της μια “απλή νοικοκυρά”, ενώ ήταν εξόριστη στη Βοστόνη. Επιστρέφοντας στις Φιλιππίνες προσπάθησε να ρίξει το δικτάτορα Μάρκος από την εξουσία. Έπειτα από πολλές διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις έγιναν εκλογές. Το αποτέλεσμα ωστόσο ήταν υπέρ του και πάλι. Χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους της Μανίλα και ανάγκασαν τον ηγέτη να φύγει. Έτσι η Ακίνο ηγήθηκε μιας νέας, δημοκρατικής χώρας.

Στην Κίνα στην πλατεία Tiananmen το 1989 oι κάμερες απαθανάτισαν τα γεγονότα τα οποία ήταν ιδιαίτερα σκληρά. Τα τανκς και ο στρατός είχαν εντολή να πυροβολήσουν και ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν έγινε ποτέ γνωστός. Η μεγάλη ανθρωποθυσία έμεινε στην ιστορία.

Νότια Αφρική, Purlpe Rain διαμαρτυρία, 1989

Είναι γνωστή ως η “μωβ βροχή”, ενώ είναι διάσημη όχι μόνο για το χρώμα της μπογιάς με την οποία γέμισαν οι δρόμοι του Κέιπ Τάουν, αλλά και για το ότι ήταν μία από τις κυριότερες αιτίες που οδήγησαν στο να σταματήσει το απαρτχάιντ στην Αφρική. Τέσσερις μόλις μέρες πριν τις εκλογές η αστυνομία άνοιξε τις κάνουλες και έριξε στους διαδηλωτές μωβ μπογιά. Στόχος ήταν να τους σημαδέψει ώστε να ξεχωρίζουν για τις πεποιθήσεις τους. Το σχέδιο απέτυχε, ενώ οι διαδηλωτές κατάφεραν να πάρουν μία από τις κάνουλες γεμίζοντας με χρώμα τα δημόσια κτίρια και τα γραφεία του National Party.

Aθήνα, Δεκεμβριανά του 2008

Το Δεκέμβριο του 2008 στην Αθήνα μετά τη δολοφονία του μαθητή, Αλέξη Γρηγορόπουλου σημειώθηκαν γεγονότα που συντάραξαν τη χώρα. Πορείες διαμαρτυρίες, καταστροφές κτιρίων και εκταταμένα επεισόδια ήταν η καθημερινότητα της πόλης για μέρες... Πολλοί έκαναν λόγο για εξέγερση. Τα Δεκεμβριανά έγιναν αντικείμενο πολιτικής και κοινωνικής τριβής.

Αίγυπτος, Πλατεία Tahrir, 25 Ιανουαρίου 2011

Ο Χόσνι Μουμπάρακ έπειτα από τριάντα χρόνια στην εξουσία βρέθηκε αντιμέτωπος με την πρώτη μαζική αντίδραση του λαού. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Tahrir για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για όσα συνέβαιναν στη χώρα. Για τις επόμενες δύο εβδομάδες οι δυνάμεις του Μουμπάρακ τους επιτίθεντο με πέτρες, δακρυγόνα και ό,τι άλλο είχαν στη διάθεσή τους. Στις 11 Φεβρουαρίου του 2011 ο πρώην πρόεδρος ανετράπη.