«Μια σειρά δεν πρέπει να προκαλεί, να συγκινεί, να σοκάρει, να δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα… τι σόι σειρές θέλετε τέλος πάντων;» ήταν ένα από τα χιλιάδες σχόλια τα οποία έγιναν για την σκηνή αυτή, αλλά και ένα από τα πιο εύστοχα. Η αλήθεια είναι πως πολλές σειρές, αλλά κυρίως ταινίες, έχουν παρουσιάσει σκηνές βιασμού μέσα από τις ιστορίες τους. Κάποιες από αυτές για πολύ καιρό στοίχειωσαν τους θεατές με τις εικόνες οι οποίες, αναμφισβήτητα, ήταν σκληρές. Το Penna φέρνει στην επιφάνεια κάποια από τα φιλμ εκείνα που προκάλεσαν μεν σφοδρές αντιδράσεις, καθώς ήταν πραγματικά σκληρά και σοκαριστικά, ωστόσο μέσα από την πλοκή τους προσπάθησαν να αποκαλύψουν στοιχεία για την ανθρώπινη φύση.

Irreversible (2002)

Πρόκειται για την ταινία που έμεινε στην ιστορία της μεγάλης οθόνης για την ακραία και ωμή βίαιη σκηνή βιασμού της ΜonicaBellucciσε μια σκοτεινή διάβαση. Ήταν ο λόγος που πολλές γυναίκες για πολλά χρόνια δεν τόλμησαν να περάσουν από ανάλογα μονοπάτια. Η ταινία του Gaspar Noe «Μη αναστρέψιμος», είχε τόσες σοκαριστικές σκηνές, που όταν οι τίτλοι τέλους πέφτουν είναι το μόνο που θυμάσαι.

Το σενάριο εξάλλου είναι ανύπαρκτο, οι ερμηνείες μέτριες, ενώ σύμφωνα με τους ειδικούς, οι σκηνοθετικές λήψεις προκαλούν ζαλάδα. Ο Noeμε ένα μοναδικό τρόπο καταφέρνει να περάσει αριστουργηματικά το μήνυμα πως ο άνθρωπος μπορεί να γίνει κτήνος. Η ταινία προκάλεσε πραγματικό σάλο, με κόσμο να φεύγει από τις αίθουσες μην αντέχοντας τις σκηνές της.

Α Serbian Film (2010)

H απόλυτη φρίκη του βιασμού και του σαδισμού αναπαρίσταται σε αυτήν την ταινία, η οποία φέρνει κάτι από την ωμότητα και την σκληρότητα της ταινίας του Παζολίνι «120 μέρες στα Σόδομα». Η λέξη «ακραίο σοκ» πραγματικά ταιριάζει στην πλοκή της, για την οποία ο σκηνοθέτης κατηγορήθηκε ότι δείχνει πράγματα που δεν θα έπρεπε και ότι ακόμα και η τέχνη έχει τα όρια της.

Η αγριότητα των σκηνών της ήταν ο λόγος που δεν προβλήθηκε ευρέως, ενώ προκλήθηκε ιδιαίτερος σάλος. Προσοχή, είναι για extreme θεατές.

The accused (1988)

Κάποιοι μιλούν για μια από τις πιο προκλητικές και ενοχλητικές ταινίες, καθώς ήταν από τις πρώτες που ασχολήθηκαν με το ζήτημα του βιασμού. Το περιστατικό βασίστηκε σε αληθινή ιστορία, η οποία σημειώθηκε το 1983 σε μπαρ της Μασαχουσέτης. «Οι κατηγορούμενοι» αποτελούν σίγουρα την καλύτερη στιγμή της καριέρας του Jonathan Kaplan, αλλά και της Jodie Foster που υποδύεται το θύμα του ομαδικού βιασμού και η οποία κέρδισε και το χρυσό αγαλματίδιο γι΄ αυτόν της το ρόλο. Μπορεί η αποτρόπαια σκηνή να είναι μία -ο βίαιος ομαδικός βιασμός της πρωταγωνίστριας- αλλά είναι εξίσου σκληρή με αυτήν στο «I spit on your grave» και στοίχειωσε για τα καλά τα κοριτσόπουλα εκείνης της εποχής.

Straw dogs (1971)

Από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες του Peckinpah, το «Αδέσποτα σκυλιά» είναι από τις πρώτες ταινίες που αντιμετωπίζει την βία ως αυτοσκοπό. Αποκορύφωμα η σκηνή βιασμού που προκάλεσε εκείνη την εποχή ποικίλες αντιδράσεις, με τους κριτικούς να μέμφουν τον σκηνοθέτη για υποτίμηση των γυναικών και το τότε φεμινιστικό κίνημα να τον «κυνηγάει».

Παρά το όργιο βίας, ο Peckinpah αυτό που θέλει να δείξει είναι το πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος και πόσο γρήγορα μπορεί να γίνει τέρας, όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν. Η εξαιρετική ερμηνεία του Hoffman που εκδικείται στο τέλος τους βιαστές της γυναίκας του -όχι μόνο- δείχνει πιο έντονα τα όρια της ανθρώπινης κτηνωδίας.