Οι πίπες δεν είναι αποκλειστικά ινδιάνικη εφεύρεση, καθώς χρησιμοποιούντο ήδη από την κλασική αρχαιότητα. Ο Ηρόδοτος περιγράφει ότι οι Σκύθες εισέπνεαν τους καπνούς από καιόμενα φύλλα το 500 π.Χ., ενώ οι Ρωμαίοι και οι `Ελληνες υιοθέτησαν πίπες από τους ανατολικούς τους γείτονες, σε τύπους που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν από τις γερμανικές, τις κέλτικες και τις νορμανδικές φυλές.

Καθώς το φυτό του καπνού ήταν άγνωστο στον Παλαιό Κόσμο μέχρι τον 16ο αιώνα, στις πίπες εκτός Αμερικής καπνιζόταν συνήθως χασίς, που όμως τότε ήταν ασυνήθιστη και ακριβή ουσία έξω από τη Μέση Ανατολή, την κεντρική Ασία και την Ινδία, όπου παραγόταν.

Οι Ινδιάνοι που ζούσαν στις σημερινές ΗΠΑ κάπνιζαν το φυτό του καπνού συχνά σε πίπες, και όχι μόνο στην περίφημη πίπα της ειρήνης, πολύ πριν την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων. Το φυτό ξεκίνησε ως ιθαγενές της Νότιας Αμερικής, αλλά εξαπλώθηκε στη Βόρεια Αμερική πριν τον 15ο αιώνα. Στη συνέχεια, εισάχθηκε στην Ευρώπη από εκεί τον 16ο αιώνα.