Ο φωτογράφος John Francis Peters έχει ταξιδέψει εκεί πολλές φορές για να επισκεφτεί τους γονείς του. Απαθανάτισε τους ανθρώπους να κινούνται, ενώ θα χρησιμοποιήσει τις εικόνες για τη φωτογραφική σειρά “Falling”, η οποία θα συμπεριληφθεί σε ένα βιβλίο που θα εκδοθεί τον επόμενο μήνα από το VUU Studio.

Ανάμεσα στο άλμα και το άγγιγμα του εδάφους, ο Peters αντιμετωπίζει τους ανθρώπους σαν πούπουλα χωρίς βάρος. Το νερό στις εικόνες δεν φαίνεται, ενώ δύσκολα καταλαβαίνει κανείς πως τα σώματα πέφτουν σε αυτό. Για την ακρίβεια φαίνεται μόνο από τον κυματισμό που δημιουργείται σε κάποιες από τις φωτογραφίες. Τα σώματα είναι ελεύθερα, αυθόρμητα και καθόλου στημένα.

Aν ο καθένας ήταν μόνος του δε θα είχε πλάκα, εξομολογούνται οι ίδιοι. Η παρέα είναι αυτή που γεννά τη διασκέδαση, το να φωνάζει ο ένας στον άλλον «πέσε εσύ πρώτος, όχι πέσε εσύ!» κτλ. Με τις ελεύθερες πτώσεις του Peters μηδενίζεται ο χρόνος και η απόσταση αφού ο θεατής δεν είναι σε θέση να καταλάβει τον πραγματικό χρόνο που χρειάστηκε κάποιος για να πέσει.