Διαπιστώθηκε ότι, όσοι αφιέρωναν πάνω από 2 ώρες την ημέρα στα social media, είχαν διπλάσια πιθανότητα να νιώθουν κοινωνική απομόνωση, σε σχέση με όσους περιόριζαν την επίσκεψη τους, σε μόλις μίση ώρα την ημέρα.

Επιπρόσθετα, όσοι επισκέπτονταν τις διάφορες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης πάνω από 58 φορές την εβδομάδα, είχαν τριπλάσια πιθανότητα να νιώθουν κοινωνικά απομονωμένοι, σε σχέση με όσους έκαναν λιγότερες από 9 επισκέψεις την εβδομάδα.

Η Ελίζαμπεθ Μίλερ, καθηγήτρια παιδιατρικής και επικεφαλής του Τμήματος Εφηβικής Ιατρικής του Νοσοκομείου Παίδων του Πίσμπεργκ και βασική ερευνήτρια της μελέτης, δήλωσε ότι δεν γνωρίζουν με σιγουριά τι έρχεται πρώτο: η χρήση των κοινωνικών μέσων ή το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης. Είναι πιθανό, άτομα που ήδη νιώθουν κοινωνική απομόνωση, να στρέφονται στα κοινωνικά μέσα. Ή, αντίστροφα, μπορεί η αυξημένη χρήση των κοινωνικών μέσων με κάποιο τρόπο να οδηγεί κάποιον να νιώθει απομονωμένος από τον κόσμο. Μπορεί ακόμη να πρόκειται για ένα συνδυασμό και των δύο. Όμως ακόμη και αν η κοινωνική απομόνωση ήλθε πρώτη, δεν φαίνεται το πρόβλημά της να λύθηκε, παρά τις τόσες ώρες ενασχόλησης με τα κοινωνικά μέσα.

Φαίνεται πως τα κοινωνικά μέσα, ναι μεν παρέχουν ευκαιρίες για να γεμίσει το κοινωνικό κενό της σύγχρονης ζωής, αλλά, σύμφωνα με τα ευρήματα της νέας μελέτης, μάλλον αυτή δεν είναι η προσδοκώμενη λύση.

Μπορεί η χρήση των κοινωνικών μέσων να αντικαθιστά τις πιο αυθεντικές δια ζώσης εμπειρίες ή μπορεί κάποιος να ζηλεύει που βλέπει στα social media γεγονότα στα οποία ο ίδιος δεν συμμετείχε ή δεν προσκλήθηκε. Ένα ανάλογο αίσθημα γεννά επίσης η σύγκριση με τα άκρως εξιδανικευμένα προφίλ αρκετών χρηστών, πράγμα που κάνει τους άλλους να νιώθουν ότι ζουν μια μίζερη ζωή.